Na 40 minuten onder water toch nog levendEen vrouwelijke skiër is volledig hersteld nadat zij tengevolge van een ongeluk veertig minuten in ijskoud water had gelegen. Haar lichaamstemperatuur was in die tijd gedaald van 37 graden Celsius naar 13,7 graden. Dat meldt de Noorse arts Mads Gilbert, verbonden aan de Universiteit van Tromsø in Noorwegen, in de jongste uitgave van The Lancet. De vrouw werd, nadat zij uit het water was gehaald, gereanimeerd door twee collega-medici. Via hun mobiele telefoon waarschuwden zij een traumateam. Dat arriveerde vervolgens per helikopter, een uur en 19 minuten nadat het ongeluk gebeurde. Het slachtoffer werd tijdens de vlucht van een uur beademend met toevoeging van extra zuurstof. Tevens kreeg zij hartmassage. Eenmaal in het ziekenhuis, volgde opname op de intensive care. Haar bloed werd afgetapt en in een hartlongmachine opgewarmd. Deze aanpak was succesvol. Na 35 dagen mocht ze van de beademing af en na zestig dagen mocht ze het ziekenhuis gezond en wel verlaten. Dat mag wel een wonder heten. Er zijn ook gevallen bekend waarbij mensen te water raakten, sterk afkoelden en waarbij artsen hun hart op gang kregen, maar zij toch het leven lieten. Uit statistieken blijkt dat slechts 10 tot 33 procent van de slachtoffers bij wie de lichaamstemperatuur is gedaald beneden de 28 graden Celsius, overleeft. De laagste temperatuur (14,4 graden Celsius) werd gemeten bij een kind dat na reddingspogingen eveneens overleefde. Volgens dokter Mads Gilbert moeten sterk onderkoelde verdrinkingsslachtoffers met een hartstilstand worden gezien als patiënten die na reanimatie volledig kunnen herstellen. Sleutel voor succes is vroegtijdige reanimatie door omstanders en snelle medische hulp. Een goede samenwerking en communicatie tussen hulpverleners binnen en buiten het ziekenhuis is nodig. Snelle opwarming en de inzet om niet op te geven zijn eveneens een vereiste. Dr. Jel Coward, huisarts in Wales en een expert in wilderness medicine, geeft als commentaar dat sterk onderkoelde slachtoffers de indruk wekken dat ze dood zijn, vooral als geen pols en ademhaling meer kan worden waargenomen. Dit geval laat echter weer eens zien hoe voorzichtig je moet zijn voordat je de dood vaststelt bij onderkoelde mensen. |