Wanneer we eraan denken dat de gereformeerde gezindte onderweg is naar het jaar 2000, en wat daarna komt, kunnen we in het licht van de Bijbel zeggen dat het de tijd is die de Heere Jezus aanduidt als 'de dagen van Noach'. De tijd waarin met God geen rekening meer wordt gehouden. Slechts één man met z'n gezin blijkt in die tijd toekomst te hebben. Dat is de man die, temidden van een wereld die eet, drinkt en trouwt zonder daarbij God nodig te hebben, genade vindt in de ogen des Heeren. Dat is zijn geheim. Door die genade neemt hij Gods Woord volstrekt serieus. In zijn woorden en handelen laat hij merken dat hij doorleeft wat hij gelooft. Dan is er toekomst, dan alleen, wanneer er zo geleefd, wanneer er zo geloofd mag worden. Genade is geen erfgoed. Dat blijkt ook in de ark heel duidelijk. Wel is het zo dat in die weg de belofte blijft gelden die ook in de 21e eeuw, als God ons de tijd geeft, verkondigd mag worden. Ook in de kring van de bevindelijk gereformeerden. Het zaad zal Hem dienen en het zal de Heere worden toegerekend en toegeschreven. Een woord uit een psalm die meer dan enige andere geschreven is als aan de voet van het kruis.