Virtueel geld wil nog niet rollen

De virtuele winkelbezoeker heeft zijn mandje volgeladen. Dan staat hij voor de keuze van een betaalmiddel. Soms kan betalen heel conventioneel. De klant wacht de komst van een acceptgiro af en betaalt daarmee zijn bestelling. Of hij laat zijn pakje onder rembours versturen en rekent bij aflevering af met de postbode – meestal nogal prijzig. Een eenmalige machtiging afgeven kan ook. Allemaal vertrouwd en veilig.

Betalen per creditcard is dat bepaald niet. De creditcardorganisaties in Nederland raden het betalen ermee op Internet af. Een creditcardnummer over het net versturen houdt altijd het risico in dat iemand met minder goede bedoelingen het onderschept. Verder is het niet zo makkelijk om het digitale kaf van het koren te scheiden. Het kan best zijn dat die Internet-boekhandel waar de nietsvermoedende klant voor honderden guldens heeft besteld, in werkelijkheid niet bestaat. Ook de ontvangende Internet-winkel loopt risico. De handtekening van de klant ontbreekt, dus de winkelier kan nooit aantonen dat er legaal betaald is.

Veilig
Betalen met I-pay is veilig, maar nog niet erg gebruikersvriendelijk. Zo'n honderd Nederlandse bedrijven bieden deze betaalmogelijkheid. I-pay is een initiatief van Interpay, een samenwerkingsverband van alle Nederlandse banken. Inmiddels maken ruim 20.000 consumenten gebruik van dit middel, zegt mevrouw J. Zandee van Interpay.

„Om I-pay te kunnen gebruiken, moet de klant een programma op zijn pc zetten, dat hij kan opvragen bij zijn eigen bank. Dan opent de bank een I-account, een speciale rekening waarop maximaal 250 gulden gestort kan worden. Vanaf die I-account vinden de eigenlijke Internet-betalingen plaats”. De limiet van 250 gulden is een beperking van I-pay. Voor grotere bedragen moet toch de creditcard getrokken worden, maar dat kan volgens de Interpay-medewerkster veilig.

„Dit najaar nog” gaat I-pay volledig over op de internationale Secure Electronic Transactions (SET)-standaard, die met sleuteltechnieken het betalen veiliger en ook makkelijker maakt. Nu moet de betaler zich nog door een hele rij invoerschermen heen worstelen en zich legitimeren met een sleuteldiskette. SET betekent ook het einde van de limiet van 250 gulden, omdat de I-account vervalt en I-pay rechtstreeks wordt gekoppeld aan de bank- of girorekening.

Momenteel komt het I-pay-geld nog niet verder dan de Nederlandse grens. Maar als SET een wereldwijde standaard wordt, is het mogelijk internationaal te betalen – zoals iedereen dankzij de Internet-taal html webpagina's kan bekijken.

Rekenmachientje
De identificatie kan volgens Zandee gaan plaatshebben met een chipcard of een soort rekenmachientje dat controlenummers maakt. Met het laatste systeem beveiligen de Rabobank en ABN Amro het thuisbankieren. Raboklanten kunnen met de Digipas ook betalen via Internet.

Het Amsterdams bedrijf Digicash ontwikkelde e-cash, elektronisch geld waarmee internationaal betaald kan worden. De consument koopt het virtuele contante geld bij een van de acht banken in de VS, Europa en Azië die e-cash ondersteunen. Via Internet wisselt het geld van eigenaar. Het bedrijf dat de virtuele contanten, de zogenaamde cyberbucks, accepteert kan die weer inwisselen. Het e-cash-systeem is nog volop in ontwikkeling.