Kerken VS teleurgesteld
over toespraak Clinton

„We hebben nu een president die erkent onder ede te hebben gelogen tegen zijn familie, zijn vrienden en zijn land, en dat hij seksueel iets had bij een medewerkster bij het Witte Huis die jong genoeg is om zijn dochter te zijn”, zegt Paige Patterson, directeur van het Theologisch Seminarie van de Zuidelijke Baptisten in Wake Forest. „Wat de president betreft, ik zou hem willen aandringen om op Jezus te zien voor vergeving. Hij heeft onze gebeden. En de Amerikanen die zeggen dat de economie voor hen alles is wat waarde heeft, wil ik er eenvoudig aan herinneren dat God de naties oordeelt wanneer zij Zijn morele principes verlaten”.

Gebed
Rob Reccord, president van de North America Mission Board van de Zuidelijke Baptisten, riep zijn medewerkers tijdens een gebedsdienst op zich niet te mengen in het debat rond de vraag wat de president nu wel of niet vermeldde in zijn toespraak, maar om in de eerste plaats te bidden voor Clintons gezin en voor de natie. „Het is zo gemakkelijk om naar deze man te wijzen in beschuldigende en veroordelende zin. Maar laten we niet vergeten dat zonder de genade van God ook ons dit kan overkomen. Als wij ons hart niet bewaren, kan ieder van ons gemakkelijk in seksuele zonden vallen”.

Ethicus Richard Land van de Zuidelijke Baptisten, merkte op dat de president er niet in geslaagd is zich werkelijk te verontschuldigen. „De president miste een enorme gelegenheid in zijn toespraak. In plaats van ons bij elkaar te brengen, was Clinton oorzaak van een nieuwe polarisatie in het land door zijn korte en ontoereikende speech. Zijn rede was meer strijdbaar dan verzoenend, meer geprikkeld dan verontschuldigend en meer een concessie dan confessie”, zegt Land.

De ethicus zei dat de ware confessie betekent dat de mens God eerlijk zijn zonde bekent. „Echt berouw betekent dat je spijt van je zonde hebt, niet dat je gepakt bent vanwege je zonde”, zo verwees hij naar een wijsheid die hij ooit van zijn moeder meegekregen had.

Tragedie
Ds. Steve Schlissel, Messiasbelijdende jood en leider van het zendingsproject Urban Missions in New York, noemt de kwestie rond Clinton „meer dan tragisch”. „Wat hij precies gedaan heeft, is van tweede orde, maar wat veel erger is, is dat de waarheid niet langer de grondslag is van de maatschappij maar de leugen. Zeventig procent van de Amerikanen accepteert de president nu als een leugenaar. Zonder waarheid is er echter geen cultuur mogelijk.

Voor behoudende christenen is het nu erg moeilijk om het overheidsgezag te eerbiedigen. We moeten natuurlijk ambt en persoon onderscheiden en geen opstand tegen het gezag aankweken, maar christelijke ouders zullen het nu moeilijker hebben om dit gezag te verdedigen. Het erge is, dat Clinton de dingen openlijk zegt en dat mensen dit zonder schaamte en vrees accepteren. Des te erger is het ook dat Clinton zich een christen noemt en zijn politiek als “het nieuwe verbond” typeert, bedoeld om Amerika te leiden naar het volgende millennium”.

Teleurstelling
Ds. Peter van der Meyden, predikant van de Free Reformed Churches in Grand Rapids, constateert bij de christenen allerwegen grote teleurstelling, omdat de president geen geloofwaardigheid meer kan uitstralen. „Christenen zijn teleurgesteld dat de natie geen krachtig protest heeft laten horen. Ook christenen zelf moeten hun schuld erkennen”, vindt de predikant, „omdat ze niet met één stem hun verontrusting hebben uitgesproken. Het feit dat Clinton met de Bijbel onder de arm naar de kerk gaat, is niet meer dan een politiek gebaar om zijn baptistische wortels in het openbaar te tonen, maar de Heilige Schrift leert dat het geloof gekend wordt aan de vruchten”.

Ds. Van der Meyden laakt overigens ook andere elementen van Clintons politiek, zoals zijn opkomen voor de rechten van homoseksuelen, die zelfs verbaal niet meer bekritiseerd mogen worden. De predikant roept vooral de christenen buiten Amerika op om in gebed te gaan, „opdat Amerika weer tot zijn christelijke wortels zou terugkeren”.