Buitenland14 oktober 2000

Israëlische vredesorganisatie weet het ook niet meer

”Vrede nu” zit in de klem

Door Ben Lynfield (IPS)
JERUZALEM – De Israëlische vredesbeweging slaagt er niet meer in vast te houden aan haar traditioneel verzoenende houding en min of meer evenwichtige standpunten. ”Vrede nu”, de belangrijkste groep, noemde de moord op de drie Israëlische soldaten donderdag in Ramallah een „gruwelijke misdaad”, en verklaarde in één adem niet meteen commentaar te hebben op de helikopteraanvallen die het Israëlische leger bij wijze van vergelding uitvoerde.

„Alleen een ondubbelzinnige veroordeling van de moorden door de Palestijnse autoriteiten kan het vertrouwen van de Israëlische bevolking in het vredesproces overeind houden”, zegt Didi Remez, een woordvoerder van ”Vrede nu”. Over het feit dat Israël de voorbije twee weken grote middelen inzette tegen Palestijnse betogers en daarbij minstens negentig mensen ombracht, bleef de vredesorganisatie tot dusver stil.

De Israëlische vredesbeweging schrok in het verleden niet voor onpopulaire uitspraken en acties terug. Ook in moeilijke momenten zegde ze haar samenwerking met de Palestijnse leider Yasser Arafat niet op en bleef ze aandringen dat het in 1993 ondertekende akkoord van Oslo zou worden omgezet in een volwaardig vredesverdrag.

Maar in het anti-Arafat-klimaat dat vandaag in Israël heerst, is de vredesbeweging helemaal in het defensief gedrongen. Sommige activisten en politici lijken zich al bijna te verontschuldigen ooit voor vrede met de Palestijnen te hebben geijverd.

Zeheva Galon, de leidster van de linkse Meretz-fractie in de Knesset, ondersteunde donderdag de oproep voor de vorming van een regering van nationale eenheid waarin ook de rechtse Likud-partij met haar leider Ariël Sharon een plaats zou krijgen. „Zo'n regering betekent het einde van het vredesproces, maar we hebben geen andere keuze meer”, zei ze. „Wij aanvaarden niet dat onze soldaten of burgers op de korrel worden genomen.”

Ook aan Palestijnse kant beginnen de voorstanders van een dialoog met de Israëli's wanhopig te worden. Ze zeggen teleurgesteld te zijn over het feit dat de Israëlische vredesbeweging zich niet uitspreekt over het gewelddadige optreden van het Israëlische leger op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook. Volgens Amnesty International werden de meeste van de bijna 100 demonstranten die in de regen van rubberkogels en oorlogsmunitie omkwamen, gedood door soldaten die niet zelf in gevaar verkeerden. Volgens het Israëlische leger handelden de soldaten wel uit zelfverdediging.