Hongaarse kinderen

Armoe was troef in het Hongarije van de jaren twintig. Grote aantallen kinderen werden dan ook naar Nederland gehaald om na alle geleden ontberingen aan te sterken.

Het Hongarije Comité in Rotterdam-Zuid publiceerde een boekje met verhalen over deze kinderen, van wie een deel definitief in Nederland bleef. De treinreis maakte zo veel indruk dat velen er nog tot in de finesses over weten te vertellen. Zonder enige aankondiging komt na deze hoofdstukken de overgang naar het tweede deel van het boek, dat gevuld is met verhalen over hulptransporten in de jaren tachtig.

”De trein naar Holland” is boeiend geschreven. Treffend wordt verwoord hoe moeilijk ouders het vaak vonden hun kinderen naar Nederland te laten gaan en hoe kinderen die langere tijd in hun gastgezin verbleven, hun vaderland soms ontgroeiden. Waarom sommigen jaren in Nederland bleven in plaats van slechts enkele weken, wordt niet altijd helemaal duidelijk.

Taalkundig zit het boekje slecht in elkaar. Het had eerst grondig gecorrigeerd moeten worden, ook wat het gebruik van komma's betreft. Op tal van plaatsen zijn hoofdzinnen als bijzin aan een andere hoofdzin geplakt en soms zijn verleden en tegenwoordige tijd door elkaar gebruikt.