Boekrecensie

Titel: Een kind van verzoening
Auteur: Francine Rivers
Uitgeverij: Voorhoeve
Kampen, 1998
ISBN 90 297 1528 6
Pagina's: 342
Prijs: ƒ 39,90

Recensie door Marianne Witvliet - 31 december 1998

De strijd tegen
abortus provocatus

Francine Rivers, die twee lijvige romans over het oude Romeinse rijk publiceerde, greep in haar nieuwste boek een actueel probleem bij de kop, de abortusproblematiek.

Hoofdpersoon Dynah Carey raakt zwanger na een verkrachting. Haar verloofde, een veelbelovende theologisch student, voelt hierdoor zijn goede naam te grabbel gegooid. Dynah verbreekt de verloving en vlucht later uit het huis van haar ouders, die christenen zijn. Ondanks hun pro life-opvatting vinden ze namelijk dat Dynah, gezien de omstandigheden, haar zwangerschap moet afbreken. De eenzame strijd van Dynah, die wacht op het antwoord dat God haar geeft, is buitengewoon invoelend beschreven. Dynah ondervindt veel tegenstand als ze besluit om het kind geboren te laten worden en haar geloof wordt zwaar op de proef gesteld.

Joe, een vriend van haar vroegere verloofde, is vrijwel de enige die naast haar blijft staan. Francine Rivers zwakt zichzelf nogal eens af door een aantal schijnbare toevalligheden toe te voegen. Zo blijkt in de loop van het verhaal dat zowel Dynahs moeder als haar oma vroeger een zwangerschap liet afbreken. De kloof tussen christenen uit verschillende culturen is groot en je moet je als lezer dan ook voortdurend realiseren dat dit verhaal in Amerika speelt en het in die context lezen. De auteur is niettemin in staat om je van het begin tot het eind te boeien. Haar roman laat iets zien van het schrijnende leed rondom en na een abortus provocatus.

In een nawoord zegt drs. M. den Boer-Neele, directeur van de VBOK, dat volgens een recente publikatie van Unicef een op de vijf à zeven vrouwen een keer wordt verkracht. Vrouwen die een abortus provocatus ondergingen, dragen dat levenslang mee. „Niettemin zijn er goede voorbeelden geweest, waarin al dan niet in samenwerking met een pastor, sprake is geweest van een oprechte belijdenis van schuld en volledige aanvaarding van vergeving”.