Boekrecensie

Titel: Met pensioen en toen...
Auteur: Peter de Vries
Uitgeverij: Mingus
Woerden, 1998
ISBN 90 6564 297 X
Pagina's: 150
Prijs: ƒ 19,90

Recensie door L. J. Ruijgrok - 2 december 1998

Tips voor 60-plussers die geen raad weten met hun tijd

Van aquarium tot zwembad

Met pensioen gaan of gebruikmaken van een vut-regeling is meestal een feestelijke gebeurtenis. Op de dag van het afscheid is er een waarderende toespraak van de directeur. De collega's verzinnen wat aardigs en er zijn bloemen en cadeautjes. Kortom, het is een dag om nooit te vergeten.

De verwachtingen voor de toekomst zijn redelijk hooggespannen. Een vakantie waarvan het einde niet in zicht is, dat is toch nog wat leuker dan die drukke baan, hoe goed het werk ook beviel. Zo wordt het in het begin veelal ervaren. Er is tijd voor allerlei klusjes waar voorheen weinig tijd was. De kinderen en kleinkinderen krijgen opa en oma meer op bezoek. Oude bekenden, die bijna uit het oog waren verloren, worden weer opgezocht.

Maar op een goede dag, voor de één al spoedig, voor de ander later, vraagt manlief zich af wat hij vandaag zal gaan doen. Ma vindt dat een beetje vervelend, want haar bezigheden zijn niet minder geworden, integendeel. Sommige mannen helpen gelukkig wel een handje, anderen doen zelfs behoorlijk wat, zeker als de ega wat met de gezondheid tobt, maar de meesten vinden het huishoudelijk werk niet bepaald een roeping.

Lege tijd
Veel mannen –voor vrouwen met een baan geldt dat veel minder– bereiden zich onvoldoende voor op de nieuwe levensfase die zich voordoet. Waarmee kan de lege tijd waarover men gaat beschikken, zinvol besteed worden? Er zijn zeker gepensioneerden voor wie dat geen probleem is. Voor hen krijgen bestuurlijke functies en tijd vragende hobby's eindelijk de extra aandacht die al lang nodig was. Naast hun baan waren ze ook nog druk met andere zaken.

Voor de laatstgenoemde groep is de uitgave “Met pensioen en toen...” uiteraard niet geschreven. De auteur, Peter de Vries, heeft meer het oog gehad op de velen die niet goed raad weten met de nieuwe lege tijd. Voor hen wordt van (A)quarium tot (Z)wemmen een zeventigtal suggesties op een rij gezet en kort beschreven. Daar zijn zaken bij die christenen direct zullen overslaan. Ik denk dan bijvoorbeeld aan bridge, dansen en toneelspelen.

We komen ook heel zinvolle tips tegen. Dingen waaraan we misschien nooit hebben gedacht, maar waarmee we anderen blij kunnen maken. Daar behoren allerlei vormen van vrijwilligerswerk toe zoals burenhulp, fondsenwerving voor clubs en verenigingen, opvang van asielzoekers, helpen in een ziekenhuis en bij de activiteiten van tafeltje-dekje.

Huisgenoten
Is het ook niet heel zinvol en ook nodig om aan uw kerkelijke gemeente te laten weten dat u beschikbaar bent voor bepaalde activiteiten? We worden toch opgeroepen om goed te doen aan een ieder, maar meest aan de huisgenoten des geloofs?

Het lijkt mij toe dat in de vele genoemde mogelijkheden voor iedere geïnteresseerde 60-plusser die ruim in zijn tijd zit, wel wat te vinden is waarmee hij zichzelf en anderen een dienst bewijst. Het boekje heeft een meerwaarde omdat achterin een groot aantal nuttige adressen en telefoonnummers is opgenomen.