Recensie door drs. K. van Meijeren - 16 september 1998

Kwarteeuw Woord en Daad, met ontferming bewogen

Jubileumbundel
met 25 dia's

Onder de titel “Met ontferming bewogen” verscheen vóór de zomer een jubileumbundel bij het 25-jarig bestaan van de stichting Woord en Daad. Op 9 juni werd het boek tijdens een feestelijke bijeenkomst in de Goudse Sint-Jan gepresenteerd. De stichting Woord en Daad behoeft voor de lezers van het RD geen nadere uitleg. In 25 jaar is deze reformatorische stichting voor velen een begrip geworden. De belangstelling is gewekt voor de nood in de derde wereld en Woord en Daad is een belangrijk kanaal geworden om iets aan deze nood te doen.

De bundel kent een originele aanpak. Verwacht in de 135 bladzijden geen droge opsomming van feiten en wetenswaardigheden. Nee, de in totaal 25 hoofdstukken (voor elk jaar één) vormen als het ware 25 dia's van situaties die met het werk van Woord en Daad te maken hebben. We maken kennis met mensen in Bangladesh, Botswana, Guatemala en Haïti, maar ook het thuisfront in Nederland komt aan bod. Zo vertelt Ivo 't Lam over het ontstaan van de stichting. We horen van de jaarlijkse actie van de Prins Mauritsscholengemeenschap op Flakkee.

Het hier genoemde is maar een greep. Het is de schrijvers, Marie van Beijnum, Marcel Catsburg, Ab Jansen en Anneke Verhoeven, uitstekend gelukt om in verhaalvorm levendige impressies te geven van het werkveld, aangevuld met sprekende foto's.

Het is onmogelijk in deze recensie de gehele bundel te bespreken. Ik licht er één hoofdstuk uit dat mijzelf bijzonder aansprak: hoofdstuk 23, onder de titel “Ex-communist als Godsgezant”. Het is het verhaal van Lindsay Lloyd Christie, die jarenlang samen met zijn vrouw gewerkt heeft in Colombia. “Dios es Amor” (God is liefde) is de naam van de organisatie waar zij zich voor ingezet hebben vanuit een hartelijk geloof. Christie overleed in 1994. In één woord ontroerend: zo veel inzet vanuit de liefde van Christus.

Wederkerigheid
Hoofdstuk na hoofdstuk kom je onder de indruk van de miserabele leefomstandigheden van zovelen. Het klaagt ons aan! Onze wereld is klein geworden, nu zo veel informatie ons bereiken kan. De aarde is een dorp, waar mensen elkaar tegenkomen al leven ze werelddelen ver van elkaar af.

Ik ben daarom blij dat in het voorwoord van de bundel op de wederkerigheid gewezen wordt. Vanuit de tekst Spreuken 22:2: „Rijken en armen ontmoeten elkander, de Heere heeft hen allen gemaakt”, wordt gezegd: „Het gaat niet alleen om de vraag wat wij in het rijke noorden kunnen doen voor het arme zuiden, maar ook omgekeerd hoe verrijkend de kennismaking met mensen uit de derde wereld voor ons kan zijn. Getuigenissen van geloof, moed en van volharding en verwachting van God en Zijn Koninkrijk vormen de rijke schat die wij mogen ontvangen”. Juist deze wederkerigheid speelt de laatste jaren bij verscheidene zendings- en (wereld)diaconale organisaties een belangrijke rol. Ook voor bijvoorbeeld de GZB, de Gereformeerde Zendingsbond in de Nederlandse Hervormde Kerk, is het een belangrijk leidraad in het werk. Het is een uitdaging hieraan gestalte te geven binnen de wereldwijde kerk van Christus.

Waar zo veel nood is, mag Woord en Daad als interkerkelijke stichting een steentje bijdragen aan de leniging daarvan. Natuurlijk, we kennen de discussie over de vraag of deze vorm van diaconale hulpverlening niet allereerst een kerkelijke aangelegenheid behoort te zijn. Zo kennen de Gereformeerde Gemeenten hun deputaten, en wat de Nederlandse Hervormde Kerk betreft noemen we de Commissie Werelddiaconaat. Maar dat laten we hier rusten. De wereld is groot en de nood van vele wereldburgers schrijnend. In navolging van de Meester mogen wij met ontferming bewogen zijn over zovelen die op onze weg worden geplaatst. Woord en Daad is dat al 25 jaar.