Titel: De Dikke Driek – Het betere werk
Auteur: Driek van Wissen
Uitgeverij: Bzztôh
Den Haag, 2000
ISBN 90 5501 783 3
Pagina's: 351
Prijs: ƒ 29,50

Jongleren en spelen met taal

Tekstschrijver, vertaler en taaltrainer Harman A. Hoetink bundelde de taalcolumns die hij elke week elektronisch verstuurt in zijn TaalMail. De columns werden gelukkig ook bewerkt, zodat overlap is vermeden. Leuke, leerzame weetjes, vlot gepresenteerd, met kennis van zaken en in een goede stijl.

De auteur besteedt veel aandacht aan het Engels en de invloed die het Nederlands ervan ondergaat. Het slot van het stukje ”Level” zegt iets over het niveau van deze columns: „Probeer overbodig en protserig Engels te vermijden. Zo heb je ”level” vaak niet echt nodig; het Nederlands heeft daar allang een mooi Frans woord voor geleend.”

Heel anders gaat Driek van Wissen tewerk in zijn bundel, samengesteld uit zeven eerder verschenen boeken van zijn hand. Hij speelt, jongleert zelfs met de taal als hij allerlei onlogische taalverschijnselen aan de orde stelt. Knap! De oplossingen die hij aandraagt zijn vooral geinig, maar houden in de regel niet serieus rekening met etymologie en de ontwikkeling van onze taal.

Hij stelt bijvoorbeeld de uitdrukking ”iemand naar de Mokerhei wensen” aan de kaak. Er is niets negatiefs aan deze verwensing, omdat de Mokerhei een van de weinige stukjes Nederland is die nog niet verzuurd en vervuild zijn. Dus voortaan, zo besluit Van Wissen, wens je iemand „naar het Botlekgebied.”

Van Wissen blijkt goed thuis in de Bijbel. Trekt op blz. 326 zelfs de juiste conclusie dat God het misbruik van Zijn naam straft. Des te pijnlijker dan, dat het lollige taalgebruik van de auteur in een paar artikelen leidt tot profanisering van bijbelse werkelijkheden. Het trof me het meest in zijn parafrase van ”De herdertjes lagen bij nachte”.