Moord in de familie

Detectiveschrijfster Sharon verplaatst zich in een van haar personages als ze zelf een oude moord in haar familie gaat onderzoeken. Haar excentrieke tante Katie is net overleden. Dan herinnert ze zich dat Katie veertig jaar geleden, toen Sharon acht jaar was, met de pook op de haardsteen sloeg en zich afvroeg: „Denk je dat de moord op die manier is gepleegd?”

Sharon reist naar het zomerhuis aan het strand waar Katie jaren heeft gewoond. Ze wil niet alleen onderzoek doen, maar tegelijkertijd een monument oprichten voor haar bijzondere tante: ze gaat een boek over haar schrijven.

In het verlaten huis gebeuren vreemde dingen. Een pop die als vogelverschrikker diende, duikt op de vreemdste tijden en raarste plaatsen in het huis op. 's Nachts hoort Sharon rare geluiden, maar ze komt er maar niet achter wat er aan de hand is.

Haar man Jeff is ook nieuwsgierig geworden en duikt in de familiegeschiedenis. Hij ontdekt dat een zusje van Katie onder verdachte omstandigheden is overleden. Toch blijkt zij niet degene te zijn op wie Katie doelde toen ze de moord ter sprake bracht.

Gedurende de zoektocht van Sharon rijst een heel ander beeld op van Katie dan je aan het begin van het verhaal had. Daar leek ze alleen maar de 'gekke tante', maar er blijkt een heel andere Katie achter haar schuil te gaan, die veel verdriet heeft moeten meemaken.

Daarnaast speelt het verhaal van Sharons dochter Natasja die op haar wereldreis haar ontrouwe vriend heeft achtergelaten en in het strandhuis weer op verhaal komt. Zij kan goed opschieten met een goede vriend van Katie en draagt zo ook een steentje bij aan de oplossing van het familiegeheim. Ten slotte komt ook Sharons vader aan bod; hij komt weer in het reine met zijn verstoten zoon die hij en Sharon jaren niet hebben gezien, maar die Sharon, zonder dat zij het wist, geholpen heeft met haar carrière.

Zeelucht
De detectiveroman ”Katies geheim” van Linda Hall is een heerlijk spannend boek om in een keer uit te lezen. Als je helemaal in het verhaal zit en je snuffelt met Sharon het huis met de lugubere naam ”Dood Spoor” door op zoek naar aanwijzingen, ruik je bijna de zeelucht en voel je de zeewind. De uitweidingen over Sharon en bijvoorbeeld haar ontmoetingen met haar oude schoolvriendinnen zijn daardoor wel wat storend. Ze maken het boek alleen maar dikker, maar ze voegen niets belangwekkends toe aan de centrale vraag: wie is vermoord, en wanneer, en door wie, en waarom?