Gehandicapt

Koos van Dam is nog maar elf jaar oud als hij polio krijgt. Hoewel Koos na eindeloos oefenen toch weer een beetje leert lopen, blijft hij gehandicapt.

De roman ”Voeten op de rots” van Jan W. Klijn beschrijft hoe Koos, bijna letterlijk met Gods Woord in de hand, vecht tegen zijn handicap.

Op de middelbare school leert Koos Letje kennen, de dochter van de nieuwe dominee van Oud-Alblas, het Alblasserwaardse dorp waar Koos woont. Ze gaan van elkaar houden, maar Koos vindt dat hij zo'n gezond en knap meisje niet aan zich mag binden. Tot een ernstig ongeluk ingrijpt in Letjes leven en Koos en Letje bij elkaar brengt.

Koos wil het liefst dominee worden, maar het geld voor de studie die daarvoor nodig is, ontbreekt hem. Dankzij vele anonieme giften gaat zijn wens toch in vervulling. Het boek besluit ermee dat Koos in Oud-Alblas tot predikant bevestigd wordt.

Het boek leest vlot en is boeiend geschreven. Mij was niet helemaal duidelijk waarom het boek zich, zoals voorin vermeld, in het jaar 2005 zou moeten afspelen. Veel kenmerken kon ik daar tenminste niet van terugvinden. De roman is bepaald niet futuristisch te noemen.

Dat de schrijver zijn eigen boeken –onder andere ”Moord in de Alblasserwaard” en ”Lichtende einder”– door Koos en de dominee laat aanprijzen, kon ik niet erg waarderen. Van veel bescheidenheid getuigt het mijns inziens niet.