Julia wordt in ”Het veilige nest” heen en weer geslingerd tussen haar liefde voor Luuk en haar geloof. Geesje Vogelaar-van Mourik beschrijft hoe Julia uiteindelijk toch de juiste keuze weet te maken en haar relatie met Luuk verbreekt.

De verpleegster Julia heeft de ongelovige Luuk ontmoet in het ziekenhuis. Ze gaan van elkaar houden, maar hun relatie staat voortdurend onder druk door hun verschillende denkwijze. Luuk is wel bereid met haar mee te blijven gaan naar de kerk, maar hij blijft afwijzend staan tegenover het geloof. Door tante Janna, een diepgelovige vrouw, wordt Julia er voortdurend bij bepaald dat haar verkering met Luuk geen stand houden zal op zo'n basis. Uiteindelijk maakt Julia het uit.

Bij tante Janna ontmoet ze ook de jonge dominee Van Malsen, die van haar gaat houden. Julia's hart is nog te vol van Luuk, maar dominee Van Malsen gelooft, zo vermeldt het boek, dat Julia eens zijn vrouw worden zal.

Duídelijk komt naar voren dat de schrijfster tot de rechterflank van de gereformeerde gezindte behoort. Juist daarom is het opvallend –en ik noem het een pluspunt van het boek– hoe er over niet-gelovigen geschreven wordt. Julia heeft in het ziekenhuis gewoon vrienden die onkerkelijk zijn en die beschrijft de auteur op een positieve manier.