Boekrecensie

Titel: Het ga zo 't wil
Auteur: John Hill

Uitgeverij: De Schatkamer
Rumpt, 2000
ISBN 90 5741 148
Pagina's: 276
Prijs: ƒ 19,90

Recensie door L. J. van Valen - 26 september 2001

Onderwerping aan Gods wil

Wat de menselijke natuur nooit kan doen, is door genade mogelijk: zich onderwerpen aan Gods wil. „Het geloof in Gods belofte en kracht zullen een mens brengen tot onderwerping”, schrijft de Engelse predikant John Hill (1711-1746), van wie een boekje werd vertaald.

„Waar het geloof in beoefening is, zal het de christen leren om van alles wat God doet, te zeggen: „Het is wel” (2 Kon. 4:26). Deze reactie van de Sunamitische vrouw op de vraag van Elisa hoe het met haar kind was, lijkt onmenselijk, gelet op het feit dat het gestorven was. Hier spreekt echter het geloof en wel in één van haar hoogste trappen.” Zo vat John Hill (1711-1746) zijn boekje over de onderwerping aan Gods wil samen. Wat de menselijke natuur nooit kan doen, is door Gods genade mogelijk, in de kracht van het vertrouwen in de betrouwbaarheid van de goddelijke toezeggingen. „Het geloof in Gods belofte en kracht zullen een mens brengen tot onderwerping aan de pijnlijkste en zwaarste bedelingen van Zijn Voorzienigheid.”

Gods kinderen
John Hill was een Engelse predikant die behoorde tot de Independenten. Deze stonden in de traditie van mannen als John Owen en Thomas Goodwin. Hun kerkbeschouwing bracht met zich mee dat zij in hun preken en geschriften veel aandacht schonken aan de ware gelovigen. Dit vinden wij in het boekje van Hill terug. De publicatie is een Nederlandse vertaling, verschenen onder de titel ”Het ga zo 't wil”. Het is eigenlijk een boekje voor Gods kinderen. Dat kan ook niet anders als we het thema bekijken en de wijze waarop het wordt uitgewerkt.

Echter, hier wordt wel een aspect van het geloofsleven behandeld dat in onze dagen wellicht schaars is. Bij een ik-gerichte vroomheid en godsdienst is in elk geval geen plaats voor het eens zijn met God, als zware beproevingen ons treffen. En als Gods kind zich laat leiden door zelfmedelijden en gebrek aan inzicht in het nut en de uitkomst van beproevingen, zal er ook geen sprake kunnen zijn van een rechte beoefening van deze genadegave.

De roede kussen of eronder zuchten is een verschil van dag en nacht. „Er is een groot verschil tussen het gekastijd worden en het dragen van de kastijding, om er zich naar behoren onder te gedragen; om lijdzaam, onderworpen en dankbaar te zijn; om in een zielsgestalte te zijn overeenkomstig de weg die de Heere houdt, welke weg het ook is”, aldus Hill. Dit is een weg tegen vlees en bloed, een weg van kruisiging van het vlees, van zelfverloochening. Het is echter ook een weg waarin de ziel zich mag neerwerpen voor God en Zijn vaderlijke goedheid en Zijn rechtvaardigheid mag billijken en toevallen.

Beloften
Het boekje van Hill is praktisch, leerzaam en beschamend. Onderwerping aan Gods wil legt alle pretenties af en steunt alleen op Gods deugden. Het gaat bij deze oefening wel om de uitkomst! De Heere werkt bij Zijn kinderen op Zijn eigen eer aan. Hij brengt hen af van alles wat dit in de weg staat. In deze weg wordt een levende verwachting geboren, waarvan de uitkomst niet zal falen, hoe deze ook uitpakt. De vrucht hiervan behoort ook „een blijvende lofzegging en dankbaarheid in de ziel” in te houden, want hierin heeft de Heere behagen.

Aan het eind van het boekje geeft Hill enkele praktische raadgevingen of „hulpmiddelen tot onderwerping.” Zo wil hij handen en voeten geven aan de beoefening ervan. Hij eindigt met de ondersteuning die de beloften bieden. „Het geloof ziet op Gods eeuwige verbondsliefde in elke belofte.” Zelfs al ligt de roede hierin opgesloten!