Het leven van de kolensjouwer

De dood is een koning der verschrikking, maar voor William Huntington had de dood zijn prikkel verloren. Op zijn sterfbed zei hij: „Ik ben niet banger voor de dood dan voor mijn nachtmuts.” Het is een van de vele citaten die voorkomen in de biografie over de kolensjouwer, ”Het leven van William Huntington”, geschreven door Thomas Wright.

De belangstelling voor Huntington (1745-1813) groeit. En dat is meer dan verheugend. In 1994 verscheen de lijvige biografie van George M. Ella, ”Huntington, pastor of Providence” (Evangelical Press, Durham) , twee jaar later gevolgd door de Huntington-biografie van L. J. van Valen (Den Hertog, Houten). Daarnaast ziet uitgeverij De Banier (Utrecht) ruimte voor een nieuwe uitgave van de uit 1955 daterende Nederlandse vertaling van de levensbeschrijving van Thomas Wright, ”Uit het leven van William Huntington”.

In een toelichting zegt C. A. Otte, directeur van De Banier, desgevraagd dat er aanhoudend vraag bleef naar het al lang niet meer verkrijgbare boek van Wright. In de nieuwe uitgave is het oude Nederlands uit 1955 herschreven, zijn moeilijke zinnen beter toegankelijk gemaakt en zijn de citaten van Huntington cursief gezet.

Thomas Wright leest zo een stuk beter, ware het niet dat de nachtmuts uit het begin van deze recensie wonderlijk genoeg plotsklaps een badmuts is geworden. Men had overigens ook van de gelegenheid gebruik kunnen maken om een aantal persoonsnamen nu te voorzien van een voornaam: Newton (blz. 6) heette van voren John, net zoals Wesley (ook blz. 6) en Jenkins (blz. 8) had als roepnaam Jenkin.

Excentriek
Huntington boeit, altijd. Zeker in de versie van Thomas Wright (die ook de biograaf was van William Cowper en Augustus Montague Toplady). De mens Huntington roept bij Wright typeringen op als: excentriek en oprecht, ruw en onhebbelijk, soms onbezonnen of humeurig, de ene maal moeilijk te benaderen, een andere maal open en gastvrij, een geboren vechter die de strijd om de zuivere waarheid nooit schuwde, een echte Engelse patriot.

De predikant Huntington herinnert Wright zich vooral als iemand die „zijn gemeente op buitengewone wijze heeft geprobeerd te overtuigen van zonde, gerechtigheid en oordeel en van de genade die in Christus wordt gevonden. We moeten aan hem blijven denken als de man die als herder door gesprekken en brieven tallozen leiding en troost wist te geven.” Huntington was, zegt Wright, voor velen een middel in Gods hand om uit de duisternis te komen tot het eeuwige licht. „Hij was een man met bijzondere gaven, hij was een rechtvaardige wiens gedachtenis tot zegen zal zijn.” Huntington was, zo vat Wright met grote stelligheid samen, dé prediker van zijn tijd.

Kerkvolk
Het boek van Thomas Wright is zeer betrouwbaar en meer dan de moeite waard. De citaten van Huntington zijn kostelijk. Over zijn kerkvolk schreef hij: „U zou verbaasd zijn als u de scharen zou zien, die overal vandaan gekomen zijn om mij te horen. De armen van geest, zij die met vuisten worden geslagen, de verdrukten en bezochten, ze komen van alle kanten en reizen soms wel zo'n vijftig kilometer.”

Over zijn echtgenote: „Mary, mijn vrouw, het kostbaarste stuk van mijn levende have die ik voor altijd bij me heb genomen.” Over zichzelf: „Noem me alstublieft geen apostel. Ik kan het niet verdragen. Ik ben een geredde zondaar en dat is voor mij genoeg.”

Over zijn God: „Hij is mijn enige troost. Hij is bij u en Hij is bij mij, want men kan zich niet verbergen voor Zijn aangezicht. Al zal de hele wereld vergaan, wij zullen nooit arm, of verlaten, of troosteloos zijn, als we Hem overhouden.”