Boekrecensie

Titel: 50 hindernissen op de weg naar genezing
Auteur: Jan Zijlstra

Uitgeverij: De Levensstroom
Leiderdorp, 2000
ISBN 90 76152 08 x
Pagina's: 271
Prijs: ƒ 26,95

Titel: De boodschap die werk
Auteur: T. L. Osborn

Uitgeverij: Gazon
Den Haag, 1999
ISBN 90 6442 0661
Pagina's: 416
Prijs: ƒ 24,95

Recensie door J. M. D. de Heer - 22 maart 2000

Zijlstra en Osborn stellen visie achter hun prediking te boek

Nieuw 'licht' over genezing

Evangelist Jan Zijlstra houdt met grote regelmaat door het hele land bevrijdings- en genezingsdiensten. Op nog veel groter schaal voerde de Amerikaan T. L. Osborn zijn campagnes. Beiden schreven over hun bediening, die zij zeiden van God te hebben ontvangen. Bij beiden rijst de vraag hoe hun boodschap zich verhoudt tot het lezen van de Schrift in zijn geheel.

Wie het magazine van Zijlstra's gemeente ”De Levensstroom” doorbladert, merkt al snel op dat de evangelist een groot aantal keren op foto's staat. In het recentste nummer al gauw een keer of dertig. Genezingsdiensten worden blijkbaar nauwkeurig op de gevoelige plaat of op video vastgelegd. Vanwaar deze spectaculaire verpakking?

Het nieuwste boek van Zijlstra kreeg als titel ”50 hindernissen op de weg naar genezing” mee. De evangelist uit Leiderdorp schrijft over het „licht” dat de Heilige Geest hem over allerlei situaties gaf. Een voorbeeld is te lezen op bladzijde 17: „Tijdens de bediening vroeg ik: Heer, moet ik voor haar bidden? Heel duidelijk sprak de Heer in mijn hart: Neen, doe dit niet, want zij heeft geen geloof.” Zijlstra beroept zich op onmiddellijke ingevingen, iets waartegen de reformatoren vaak gewaarschuwd hebben. Zo gemakkelijk kun je wegdrijven van het onfeilbare, altijd betrouwbare Woord van God.

Schriftberoep
Het schriftberoep van Zijlstra concentreert zich vooral op een klein aantal bijbelteksten, die het ondertussen wel de moeite waard zijn nauwkeurig bestudeerd te worden.

Exodus 15:26 is een geliefde tekst voor de auteur. De Heere belooft dat Hij op Israël, als het volk Zijn inzettingen houdt, geen van de ziekten leggen zal die Hij op Egypte legde. „Want Ik ben de Heere, uw heelmeester.” Zijlstra ziet hierin een belofte van genezing, geldig voor alle tijden en plaatsen. Wie geen genezing ontvangt, heeft geen geloof, aldus de evangelist. Sterker nog: geloof en ongeloof van de mensen bepalen volgens hem de grenzen van Jezus' macht. En als een genezen verklaarde persoon weer ziek wordt? Dan zit er ergens een lek. Een lauwe houding bijvoorbeeld, of gebrek aan geloof. Richt het boek zich niet in hoge mate op de mens en zijn kunnen?

Volgens de auteur sprak de Heere Jezus dat „wij” op zieken de handen zouden leggen. Hiermee lijkt Zijlstra zich een apostolische volmacht toe te eigenen. Een stap verder gaat de gevolgtrekking op bladzijde 46. Jezus, schrijft Zijlstra, genas allen op wie Hij de handen legde. Christus is nog altijd Dezelfde, dus het is nu ook waar. Zijlstra lijkt zich in dit geval op één lijn te stellen met Christus, Die van Zijn Vader een bijzondere volmacht op deze aarde had ontvangen.

Osborn
Onder de titel ”De boodschap die werkt” schreef Osborn over „wat we miljoenen mensen in 73 landen, 53 jaar lang hebben verteld.” Het boek verscheen in het jaar dat de organisatie van Osborn precies een halve eeuw geleden werd opgericht.

Osborn vertelt in zijn boek niet over wonderen, hij legt de basis onder zijn werk. Een verkondiging die „zo simpel is dat het theologen ontgaat.” Een verkondiging die haar begin vond in vier visioenen, waarin Osborn ontdekte dat aan hem de bediening van het Woord én van genezing was toebetrouwd.

Zijn boodschap werkte, schrijft Osborn, want „miljoenen mensen zijn opgetild uit de wanhoop, uit ziekten, hopeloosheid en verwarring.” Deze boodschap van „geluk, succes, gezondheid en zegen” wint het wat Osborn betreft van de „ketenen van eeuwenoude theologie”, waarin lijden met heiligheid wordt verbonden. Hier rijzen vragen. Werden de Hebreën juist niet opgeroepen in de verdrukking volhardend te zijn (Hebr. 12:7-12)?

De inhoud van Osborns verkondiging sluit nauw aan bij menselijke behoeften, variërend van gerechtigheid tot materiële goederen. Wie naar dit laatste uitziet, vindt in de visie van de auteur een basis voor het geloof in 2 Korinthe 8:9: Door Christus' armoede worden zondaren rijk. Materieel rijk dus, stelt Osborn. En wie lichamelijk ziek is, kan zich door een gebed uit te spreken lichamelijke genezing „toe-eigenen.”

Pinksterdag
Door zijn bediening, schrijft Osborn, hebben „tienduizenden” Jezus Christus aanvaard als hun Redder. Niemand past een oordeel over mensen. Wel gaan de gedachten naar de pinksterdag. Petrus predikte. Velen werden verslagen in het hart, namen het woord van Petrus gaarne aan en werden gedoopt. Maar Petrus had geen gouden bergen beloofd. Hij wees de verzamelde menigte op hun schuld, op hun verwerpen van Christus. Dat middel gebruikte God om zondaren te trekken.