Boekrecensie

Titel: Spoorloos
Auteur: G. W. van Leeuwen-van Haaften

Uitgeverij: Den Hertog
Houten, 2000
ISBN 90 331 1453 4
Pagina's: 86
Prijs: ƒ 8,95; na 31 december ƒ 11,90

Recensie door Jeannette Donkersteeg - 4 oktober 2000

Fred wordt vermist

Een jongen wordt vermist, hij zit opgesloten in een keet, luistert daar een paar dieven af en zorgt er uiteindelijk voor dat hun buit word onderschept door de politie. De plot klinkt wat geijkt. Toch is ”Spoorloos” van G. W. van Leeuwen-van Haaften een leuk, zelfs origineel boek voor achtplussers geworden.

Michiels feestje dreigt in duigen te vallen. Hij heeft Rudi, Tomas, Marloes en Dirkjan op zijn verjaardag uitgenodigd. Ralf en Kees niet, die maken de laatste tijd alleeen maar ruzie met hem.

Michiel z'n broer Fred zal een spannende speurtocht uitzetten. De kinderen moeten pijlen, die hij op de stoep zet, volgen en opdrachten invullen die op een papiertje opgehangen zijn. Alles loopt lekker, totdat de laatste opdracht spoorloos blijkt te zijn. Evenals Fred zelf trouwens.

„Zoek mij”
Nadat ze patat gegeten hebben, gaat de groep terug naar het eindpunt van de route. Nu hangt het zakje met de opdracht wel aan een hek! Ralf en Kees blijken hem te hebben weggehaald én teruggebracht. Het briefje commandeert: „Zoek mij”. Maar waar moeten ze Fred vinden?

Pas met de hulp van een politiehond komt hij boven water: vastgebonden in een keet, waar hij twee mannen over een diefstal heeft horen spreken. De kerels zullen morgenavond „afrekenen bij MacDonalds.” Daar worden ze dan ook ingerekend door de politie.

Michiel is er blij om, maar zijn feest is wel in het water gevallen. Ook dat komt goed. Hij mag zijn verjaardag nóg een keer vieren, en wel met maar liefst zeven kinderen. Dan nodigt hij ook Ralf en Kees uit.

Dat laatste vind ik een van de sterke kanten in dit boek. Net als het feit dat Dirkjan –door sommigen als „niet normaal” beschouwd omdat hij met een busje naar een andere school gaat– door Michiel en zijn vrienden serieus wordt genomen en juist hij het vaak als eerste van de Heere verwacht. Zo kun je een (de) boodschap doorgeven zonder van een kinderboek een preek te maken.