Welke kleur heeft jouw fiets?

De educatieve kinderverhaaltjes over Kees en Corien zijn gebundeld tot een fleurig prentenboek. Eerder werden ze gepubliceerd in de Juniorbijlage van familieblad Terdege. Opzet van de samenstellers is dat kleintjes in een pril stadium met boeken leren omgaan.

Plaatjes kijken en voorlezen zijn vormend voor de taalontwikkeling. Vaak ontstaan er gesprekjes op schoot of op school, waardoor woorden gaan leven en betekenis krijgen. De verhaaltjes in ”Kees en Corien” zijn ogenschijnlijk eenvoudig van opzet, maar verrassend goed doordacht en op een subtiele manier in een christelijk kader geplaatst.

Het gaat om herkenbare thema's. Een verhuizing, een ongelukje, een verjaardag, op bezoek bij oma of de dokter. Kleintjes moeten in ”Kees en Corien” overigens meer doen dan zoeken en kijken en van opvoeders wordt een actievere rol gevraagd dan voorlezen. Naar aanleiding van kleine drama's in notendop (Kees plast in zijn broek, Corien gaat naar de verkeerde oma of ze krijgt een splinter in haar pink), kunnen zij met de kinderen taalspelletjes bedenken, tekeningen en gedichtjes maken. Ze kunnen antwoorden bedenken op vragen als: „Welke kleur heeft jouw fiets?” of „Ben jij wel eens boven op een klimhuisje geweest?” Kinderen worden op een speelse en verantwoorde manier aan het denken gezet. Dat is precies de opzet van de Werkgroep Prentenboeken, die voornamelijk bestaat uit mensen die in het onderwijs werken.

Degene die voorleest, kan ervoor kiezen om elke keer bij het voorlezen een ander opdrachtje te geven. Door het vaker voorlezen van hetzelfde verhaaltje wordt een situatie nog meer herkenbaar. Als speciaal zoekopdrachtje is op alle tekeningen een spinnetje te vinden. De fleurige tekeningen zijn niet briljant, maar wel warm en gezellig. Ouders genieten bij het voorlezen onwillekeurig mee.