De bodem in een boek

Na een tuinboek of zeven over onder andere snoeien, vijvers, woontuinen, vaste planten en doe-het-zelfbezigheden, achtte Rob Verlinden de tijd rijp voor een boek getiteld ”Het nieuwe tuinieren”.

De ondertitel luidt: ”Werken met de bodem als levend wezen”. Verlinden geeft toe dat ”Het nieuwe tuinieren” een opgeblazen kreet lijkt, waar we dagelijks mee geconfronteerd worden. Volgens hem is dat deze keer niet het geval. Wie met de tuin omgaat, moet steeds weer bij het begin beginnen.

Monsters
In dit boek speelt de bodem een krachtige rol. „Als de bodem goed functioneert, zullen de planten krachtig en goed groeien.” Groene vingers vindt Verlinden nonsens. „Tuinieren is een kwestie van logisch nadenken.”

Na korte stukjes over de ontwikkelingen in de landbouw en het effect daarvan op het bodemleven, komt de lezer bij de chemische bestrijdingsmiddelen terecht. Op een informatieve verhandeling over de grond volgen 26 bladzijden over groeistoffen, waarin de auteur ingaat op het specifieke menu van elke plant, op de vraag waarom we bemesten en wat er dan met de grond gebeurt. Uiteindelijk arriveert de lezer bij het hoofdstuk ”De tuin die bij u past”. Praktisch zijn vooral de hoofdstukken over onderwerpen zoals ongedierte, schimmels, potgrond.

De gemiddelde tuinliefhebber met het lapje grond voor en achter zal toch niet snel bodemmonsters laten nemen, zich verdiepen in het ionenevenwicht en keuzes maken voor bloed-, hoorn- of beendermeel om te bemesten. „Het nieuwe tuinieren” is een gids waar vooral de gevorderde tuinman naar zal grijpen.