Binnenland 19 april 1999

Revoke gaat kerkenraden voorlichten

„Ambtsdragers moeten
kinderloosheid inleven”

Van een medewerker
HOEVELAKEN – „Het is van het grootste belang dat ambtsdragers zich inleven in de vragen die leven bij ongewenst kinderloze echtparen.” Dit zei de ethicus prof. dr. W. H. Velema zaterdag op de eerste openbare bijeenkomst van de Reformatorische Vereniging van Ongewild Kinderloze Echtparen (Revoke).

Revoke, dat sinds november 1997 bestaat, richt zich op ongewild kinderloze echtparen uit de gereformeerde gezindte. Het thema luidde zaterdag: ”Een kind tot (w)elke prijs?”

Prof. Velema vindt dat het wijsheid en tact van ambtsdragers vergt om het uitblijven van de kinderzegen ter sprake te brengen. „Voor een ambtsdrager ligt hierin een taak als praatpaal en vertrouwenspersoon.”

Velema uitte „overigens met schroom” bedenkingen tegen reageerbuisbevruchting (ivf). Hij sprak in dit verband over een „laboratoriumproductieproces. Er zijn allerlei mogelijkheden die we met een vrij geweten mogen benutten: preparatief, reparatief en restauratief. Maar ivf gaat verder. Is de mens hier niet scheppend of creatief bezig?” Gynaecologe drs. A. C. van Beest is van mening dat de psychische gevolgen van reageerbuisbevruchting worden onderschat.

Moeilijk bespreekbaar
Voorzitter M. J. Moerdijk stelde in zijn openingswoord vast dat kinderloosheid binnen de gereformeerde gezindte moeilijk bespreekbaar is. „Veel wat met huwelijk, geboorte en samenleven te maken heeft, wordt in de taboesfeer getrokken. Revoke heeft mede als doel kinderloosheid bespreekbaar te maken. In de toekomst wil de vereniging ook richting kerkenraden voorlichting bieden over alle zaken die met ongewilde kinderloosheid te maken hebben.”

Mevrouw Van Beest beklemtoonde dat een arts bij behandeling van kinderloosheid over voldoende inlevingsvermogen moet beschikken. „Helaas ligt de nadruk vaak eenzijdig op de technische mogelijkheden; de hightech domineert.”

Revoke-bestuurslid mevrouw A. E. Stolker-van der Velden belichtte de emotionele kanten van kinderloosheid. „De verwerking van kinderloosheid is een proces van rouwen. Het is als een boek waarvan je denkt dat het uit is. Er komt steeds een nieuw hoofdstuk.” In dit proces hebben mensen behoefte en ervaren ze steun aan het delen van ervaringen met lotgenoten. „Dat geeft een gevoel van verbondenheid”, aldus Stolker.