Arts moet bij misbruik van kinderen altijd naar politieDoor J. Visscher AMSTERDAM Ongelooflijke en absurde uitwassen. Zo noemt ze de video's waarop zuigelingen van slechts zes maanden worden misbruikt. Voor Simone Timman, een van de opstellers van het vanmorgen gepresenteerde onderzoek naar kinderporno en kinderprostitutie in Nederland, is het een signaal dat de strijd tegen seksueel misbruik van kinderen moet worden verhevigd. Nog altijd sluiten velen de ogen voor kindermisbruik, merkt Timman, medewerkster van ChildRight Worldwide, een organisatie die zich inzet voor de rechten van kinderen. Ongeloof en afgrijzen kunnen leiden tot een blinde vlek voor deze uitwassen. Mensen denken dat het wel meevalt met kinderprostitutie. In Thailand komt zoiets voor. Hier, in onze Nederlandse gezinnen, gebeurt dat niet, zo luidt de redenering. Dat is dus niet zo. Ook veel hulpverleners hebben te weinig oog voor de problemen, stelt Timman. Ze herkennen vaak de signalen van seksueel misbruik niet en verzuimen nogal eens om voldoende door te vragen. Het zal zo erg toch niet zijn, betogen ze. Zo'n aardige man, zou die nou kinderen misbruiken? Wie denkt dat kinderprostitutie alleen in grote steden voorkomt, vergist zich. Timman: Het circuit beperkt zich niet tot plaatsen als Amsterdam, Rotterdam, Arnhem en Groningen. Kindermisbruik heeft ook plaats op het platteland. In hooischuren. In Brabant bijvoorbeeld is een illegaal kinderbordeel opgerold. Pooiers Alleenstaande kinderen in asielzoekerscentra lopen extra risico in kringen van prostitutie verzeild te raken, signaleert het rapport. Timman: Die kinderen hebben hier geen of weinig familie en kennissen. Daarom vallen ze makkelijk ten prooi aan pooiers. Er gaan verhalen dat er meisjes zijn verdwenen uit asielzoekerscentra. Aan de melding van kindermisbruik en kinderporno valt veel te verbeteren, concluderen de onderzoekers. Het is hen een doorn in het oog dat artsen op grond van hun beroepsgeheim besluiten seksueel misbruik van kinderen niet te melden bij de politie. Timman: Daar doet zich een groot dilemma voor. Stel: een arts helpt een meisje dat is misbruikt door haar vader. Moet de dokter naar de politie stappen? Wij vinden van wel. In dergelijke gevallen weegt de melding van de misstand zwaarder dan schending van het beroepsgeheim. Het overheidsbeleid tegen kindermisbruik kenmerkt zich nog altijd door een grillige koers, vindt Timman. Er zit weinig lijn in het optreden van de overheid. De overheid hobbelt van zaak naar zaak. Na 'Dutroux' laaide de belangstelling voor de strijd tegen kinderporno op. Eenzelfde verhaal geldt voor de tweede grote zaak, de Zandvoort-affaire van afgelopen zomer. Verheugend Toch signaleert Timman ook positieve ontwikkelingen. Bij de Centrale Recherche Informatiedienst (CRI) is meer tijd vrijgemaakt voor de aanpak van kindermisbruik. Verheugend is verder dat het Meldpunt Kinderporno, bedoeld voor de strijd tegen kinderporno op Internet, onlangs een subsidie van 50.000 gulden heeft gekregen. Ook na een internationale conferentie in Stockholm over deze zaken merken we een verhoogde aandacht voor kindermisbruik. In het rapport staan tientallen aanbevelingen om de strijd tegen kinderporno en kinderprostitutie te verscherpen. Een paar voorbeelden. Er dient een landelijk rechercheteam tegen misbruik van minderjarige jongens en meisjes op touw te worden gezet. De politie moet verdachte advertenties natrekken om mogelijke handel in kinderporno op het spoor te komen. Bij kindermisbruikaffaires moeten altijd ten minste twee hulpverleners betrokken zijn. Is die lijst adviezen in de praktijk wel uit te voeren? Timman: We hebben inderdaad gedacht: Is de waslijst niet te lang? Zou de minister ons wel serieus nemen? Toch hebben we al die adviezen neergeschreven. We beseffen dat al die zaken niet van de ene op de andere dag tot stand kunnen komen. Maar als je je zou beperken tot een paar algemene adviezen, weet je zeker dat het rapport in de la verdwijnt. Die vrees heb ik nu niet. Dat er bij een instantie als het CRI van alles mis blijkt te zijn, wil nog niet zeggen dat de aanpak van kindermisbruik niet van de grond kan komen. Nee, mij zinkt de moed niet in de schoenen. Juist als je weet wat er mis is, kun je aan verbetering werken. Moedeloos Samen met tientallen deskundigen verdiepte Timman zich anderhalf jaar lang in de weerzinwekkende zaken. Drukt dat? Kindermisbruik went nooit. Het is een heel zwaar onderwerp. Soms word je moedeloos. Politiemensen die tot taak hebben daadwerkelijk verdacht materiaal te bekijken, hebben het natuurlijk nog moeilijker. De losgeslagen seksuele moraal bevordert drama's op het gebied van kindermisbruik, bevestigt Timman. Wereldwijd zie je dat de rem op seksueel gebied eraf gaat. Dat heeft zeker een toename van kindermisbruik tot gevolg. Toch moeten we beseffen dat zaken als incest vroeger net zo goed voorkwamen. |