Mr. F. H. G. de Grave, VVD,
Defensie

De opvolger van Voorhoeve op het ministerie van defensie, VVD'er F. (Frank) de Grave, is een nog jonge man (43), maar hij beschikt al over de nodige politieke ervaring. Bovendien is hij een van de eerste pleitbezorgers van paars.

In 1982 maakte De Grave al deel uit van de Tweede Kamer. Hij combineerde dat tot 1987 met het lidmaatschap van de Amsterdamse gemeenteraad. Bovendien was hij voorzitter van de liberale jongerenorganisatie JOVD. De Grave bleef tot 1990 lid van de Tweede Kamer, waar hij zich vooral bezighield met financiën en belastingen. Hij speelde een belangrijke rol bij de val van het tweede kabinet-Lubbers op 7 november 1989. Voorhoeve was weliswaar voorzitter van de VVD-fractie, maar het was de 34-jarige De Grave die hem tijdens het beruchte debat over het reiskostenforfait influisterde wat hij moest doen en zeggen.

De Grave verliet het Binnenhof in 1990 om in Amsterdam wethouder van financiën en loco-burgemeester te worden. Bij de formatie van het eerste paarse kabinet, waarvoor hij zich al jaren sterk maakte, werd hem gevraagd minister van financiën te worden. Toen wilde hij zijn geboorteplaats niet verlaten. Maar toen twee jaar later zijn vriend en partijgenoot Robin (”de ritselaar”) Linschoten moest aftreden als staatssecretaris van sociale zaken, gaf hij wel gehoor aan een beroep dat VVD-leider Bolkestein op hem deed.

Als staatssecretaris onder PvdA-minister Melkert was De Grave vooral de man achter de marktwerking in de sociale zekerheid. Hij droeg bij aan het beleid om uitkeringsgerechtigden geschikt te maken voor terugkeer naar de arbeidsmarkt en deed voorstellen om het pensioenstelsel in de vergrijzende samenleving „houdbaar” te maken.

De Grave heeft zich doen kennen als een slim en gedreven politicus. Dat hij ooit naar Den Haag zou terugkeren stond vóór 1994 al vast. Dat hij daar zou doorgroeien van staatssecretaris tot minister viel eveneens te verwachten.

Op De Grave rust nu de taak om een nieuwe bezuinigingsronde op het ministerie van defensie door te voeren. Hij heeft zich tot nog toe niet als een typische defensie-expert ontpopt, zoals Voorhoeve dat bijvoorbeeld wel was. Maar De Grave kent de krijgsmacht van huis uit. Zijn grootvader en zijn vader waren luitenant-kolonel bij de landmacht. Zelf bracht hij het tijdens zijn militaire-diensttijd niet verder dan korporaal-schrijver.