Dr. A. Peper, PvdA,
Binnenlandse Zaken

De 58-jarige dr. A. Peper geldt als een bestuurlijk zwaargewicht. Dat hij na vijftien jaar burgemeester van Rotterdam te zijn geweest aan een nieuwe uitdaging toe was, wisten ingewijden wel. Maar toch komt zijn overgang van de Maasstad naar het ministerie van binnenlandse zaken als een verrassing.

De nieuwe minister is een man van uitgesproken ideeën. Hij heeft het erg moeilijk met tegenspraak. Premier Kok en hij kennen elkaar al lang en waarderen elkaar ook. Peper maakte in de jaren zeventig carrière als wetenschapper, verbonden aan de Erasmus Universiteit. Toen gold hij ook als een PvdA-partij-ideoloog, zij het dat hij steeds meer realiteitszin kreeg.

Peper maalt niet om populariteit. Als anderen loyaal aan hem zijn, is hij ook loyaal, maar altijd tot op zekere hoogte. Daarbij ziet hij voor anderen soms geen verschil tussen loyaliteit en slaafse volgzaamheid. De ex-korpschef van de regiopolitie, Brinkman, kan daarover meepraten. Peper steunde Brinkman tot deze een ogenblik ruimte voor zichzelf wenste. Toen liet de burgemeester hem vallen als een baksteen.

Peper mag als minister deze affaire afhandelen. Als burgemeester vond hij dat de kosten van de ontslagregeling van Brinkman door het Rijk moesten worden betaald. Maar Pepers voorganger op Binnenlandse Zaken, Dijkstal, vond dat de regio Rotterdam daarvoor moest opdraaien.

Zijn eerste huwelijk strandde. Zijn tweede liefde, het prominente VVD-lid N. Kroes, bracht bij hem een ommekeer in zijn presentatie. Van een nurkse kamergeleerde veranderde hij in een redelijk toegankelijke burgervader.

Peper was toe aan een nieuwe uitdaging. Vorig jaar liet hij al weten „wel in Den Haag te willen werken”. Hij noemde toen Binnenlandse Zaken niet, maar hij presenteerde in de afgelopen maanden wel in hoog tempo plannen die dit ministerie raakten, zoals onder andere de proef met de verkiezing van de burgemeester door de bevolking van een gemeente als aanloop op de benoeming door de Kroon.

Aan die proef mag hij nu gaan werken. Naar verluidt gooit zijn vrouw hoge ogen om tot zijn opvolgster als Rotterdamse burgemeester te worden gekozen. In dat geval kan de nieuwe minister zijn vrouw aan het kabinet voordragen.