Binnenland17 mei 2000

Tientallen leerlingen vrijgemaakte basisschool van huis verdreven

Enig bezit: een speelgoedauto

Door J. Visscher
ENSCHEDE – De vuurwerkexplosie in Enschede trekt diepe voren in het leven van scholieren op de gereformeerd vrijgemaakte basisschool De Fontein, vlak bij het rampgebied. Van de 190 leerlingen is ongeveer de helft direct bij de ramp betrokken. Directeur W. C. de Vries: „De kinderen zitten helemaal vol met emoties en verhalen.”

...onderzoek...
Tientallen scholieren woonden in de directe omgeving van de vuurwerkopslagplaats. Van sommige leerlingen is hun huis weggevaagd. „De ontreddering is groot”, zegt De Vries. „Kinderen hebben het gevoel dat de veiligheid weg is.” Slachtoffers zijn er op De Fontein niet te betreuren. „Sommige kinderen, en hun ouders, hebben wat snijwonden en bulten.”

De leerlingen van De Fontein, voor driekwart vrijgemaakt, reageren „heel verschillend” op de explosie die de wijk wegvaagde, zegt De Vries. „De een is heel stil en zegt letterlijk geen woord. De ander praat totdat hij zijn stem kwijt is. Sommige kinderen worden agressief en gaan op een kast zitten. Eén jongetje zit de hele dag zijn 'auto' te poetsen. Zijn huis is verwoest. Die auto heeft hij gekregen en is zijn enige speelgoed.”

De Fontein-leerlingen hebben een 'rampschrift' waarin ze hun verhalen kunnen opschrijven en uit kunnen beelden. Deze dagen gelden „flexibele” schooltijden. „Als een kind om elf uur binnenkomt, dan kan dat.” Wel probeert de school wat structuur in de lessen te houden. „We moeten wel weer een keer gaan rekenen.” De afgelopen dagen konden ouders en leerlingen bijpraten op De Fontein, eventueel in een kringgesprek en in bijzijn van predikanten en kerkenraadsleden van diverse kerkgenootschappen. De school zelf is lichtbeschadigd, er zijn wat kapotte ruiten.

Boeken
Ook diverse leerlingen van het vrijgemaakte Greijdanus College voor (onderbouw van) vwo, havo, mavo, vbo en ivbo zijn betrokken bij de ramp. „Een leerling uit mavo 4 is bijvoorbeeld alles kwijt”, zegt directeur W. Mensink op zijn werkkamer.

Volgende week beginnen op het Greijdanus College de mavo-examens. Sommige leerlingen hebben echter geen boeken meer. „We kijken of we nog extra lesmateriaal in voorraad hebben”, zegt Mensink. „Ik denk dat klasgenoten eventueel ook onderling boeken gaan uitwisselen.”

Deze week organiseert het Greijdanus College (190 leerlingen) aan het begin van de dag gezamenlijke mentoruren waarin leerlingen hun hart kunnen luchten. Daarbij is iemand betrokken van De Driehoek, het gereformeerd maatschappelijk werk. „Sommige kinderen zijn helemaal van slag. In de pauzes is het ook veel stiller dan normaal. Iedereen staat in groepjes te praten.”

Sion
Van de vier gereformeerd vrijgemaakte kerkgebouwen (totaal 3200 zielen) in Enschede is de Noorderkerk aan de Lasondersingel het zwaarst getroffen. De schade loopt in de tonnen, de kerk kan zeker een halfjaar niet gebruikt worden. „De ramp is letterlijk als een bom in geslagen”, zegt S. van der Woude, kerkenraadslid en aanspreekpunt van het crisisteam.

Van de 850 leden van de Noorderkerk zijn ongeveer 22 families dakloos, zeker 50 gezinnen hebben omvangrijke materiële schade geleden. „De lichamelijke klachten vallen nog wel mee, maar de psychische schade kon wel eens heel groot zijn”, zegt Van der Woude. Sommige mensen zijn uit hun instortende huis gevlucht. Ook kinderen hebben vreselijke dingen gezien.”

De afgelopen dagen heeft de vrijgemaakte kerk uit heel Nederland hulp aangeboden gekregen. Van der Woude: „We krijgen honderden telefoontjes. Mensen willen van alles geven. Meubels, kleding en caravans. Wij zeggen: Stuur voorlopig niks, geef alleen aan wat je beschikbaar hebt.”

„Toen ik de beelden van de kapotte kerk zag, heb ik echt even zitten janken”, zegt de gereformeerd vrijgemaakte dominee A. van Houdt, sinds negentien jaar predikant in Enschede. „De Heere heeft geen kerkgebouwen nodig, maar het gaat je natuurlijk aan het hart als zo'n gebouw zo zwaar beschadigd raakt.” In het rampgebied woonden vroeger veel gereformeerden, weet ds. Van Houdt. „In een grijs verleden werd de wijk daarom wel Sion genoemd. Nu ligt Sion dus in puin.”

Zelf verkeerde de familie afgelopen zaterdag drie uur lang in „martelende onzekerheid.” Zoon Peter, die die dag de post bezorgde in het rampgebied, was vermist. Om zes uur kwam hij boven water, gewond aan zijn hoofd, maar levend. „Onze gebeden gingen over in dankzegging.”