„Deze stalling is ouderwets”

Het pad naar Stalling Oost, onder de perrons van Utrecht CS, staat vol met fietsen. Sommige staan netjes, de meeste hangen tegen een paaltje. Eén rijwiel ligt met dubbelgeklapt frame tussen bus- en trambaan. De ketting door de spaken is meer waard dan het roestige brik zelf. Haastende mensen passeren het omgevallen winkelwagentje bij de ingang, stappen snel af en voeren hun fiets aan de hand naar beneden, de trap af. Binnen worden ze verwelkomd door de „gebroeders Van Doorn”, zoals de twee mannen zichzelf noemen. Abonnementhouders mogen gewoon doorlopen en hun rijwiel in de rekken aan de linkerkant plaatsen, de rest moet een kaartje kopen. De tarieven zijn door NS bepaald. Een dagkaart kost ƒ 1,90, een weekkaart ƒ 6,50.

„Gemiddeld stallen hier per dag zo'n 700 mensen hun fiets”, vertellen de broers. „Dat kan makkelijk, ruimte genoeg.” Er lijkt dus geen capaciteitsprobleem te bestaan. Dat wordt bevestigd door de heer Hamming, al jaren vaste klant van de stalling. „Er is altijd ruimte zat.” Hij constateert wel andere problemen. „Ik erger me aan de rotzooi die er altijd ligt. Nooit wordt ze opgeruimd. Verder vind ik dat de fietsen te dicht op elkaar staan. Dat ik als man mijn fiets in de bovenste rekken moet tillen, vind ik niet erg, maar dat hij verstrengeld raakt met andere rijwielen is heel frustrerend.”

De Van Doorns beamen dat de onderlinge ruimte te klein is. „Deze stalling is ouderwets. Mountainbikes passen niet in de ijzeren gleuven en de vele fietstassen en kinderzitjes zorgen ook voor moeilijkheden.” Een van de lastigste dingen voor de fietsende treinreiziger is volgens de broers de toegang tot het perron. „Mensen die hun rijwiel willen meenemen in de trein, moeten het de roltrap opsjouwen. Er zijn wel twee liften, maar de ene lijkt meer op een toilet, de andere is al een halfjaar stuk. Bovendien staat erg slecht aangegeven waar de perrons zijn. We hebben drie toegangswegen, maar de meeste mensen kennen er maar één: de langste.” Ook het feit dat mensen niet contant kunnen betalen levert soms moeilijkheden op. „Het gebeurt geregeld dat we mensen naar de geldautomaat in de stationshal moeten sturen.”

Positieve aspecten van Stalling Oost zijn de openingstijden en de veiligheid. De stalling is geopend van 5.00 tot 1.30 uur. „Van de eerste tot de laatste trein”, aldus de broers. „Onveilig heb ik me nooit gevoeld”, meldt de heer Hamming. „Nee, dan is het buiten onveiliger”, zeggen de Van Doorns. „Er komen geregeld mensen binnenlopen met óf een voorwiel óf een frame in de hand. Dieven stelen afhankelijk van de plek waar de ketting door de fiets zit verschillende onderdelen bij elkaar en herbouwen die tot een nieuwe fiets.”