Auto 15 december 2000

Land Rover Freelander
maant tot kalmte

Land Rover is niet zomaar een merknaam, het is een fenomeen. Land Rover roept sinds jaar en dag associaties op met blubber en defensie. En niet te vergeten met de Camel Trophy, die in barre en afgelegen streken wordt verreden. Een Land Rover is daarom geen gewoon vervoermiddel. De fabrikant zelf noemt hem „the best 4x4 so far.”

Het gaat goed met de economie en dus gaat het goed met Land Rover. Wanneer er flink geld wordt verdiend, gaat het sowieso goed met de automobielbranche, maar voor Land Rover geldt die waarheid nog een beetje meer dan voor de volumemerken. Een Land Rover is een auto waarmee je jezelf beloont omdat je vindt dat je hem waard bent.

Een Land Rover is al gauw duizenden guldens duurder dan een vergelijkbare auto uit de stallen van bijvoorbeeld Toyota of Nissan. Daarom vind je ook zo weinig Land Rovers op de markt. Kooplui schaffen zich een terreinwagen aan om hun enorme aanhangers te kunnen verplaatsen en maken beroepshalve een afgewogen keuze op basis van kosten en functionaliteit.

Nuchter beschouwd is een Land Rover altijd te duur, ook al is het de beste. De terreinwagen is de keus van mensen die in merkkleding rondlopen en die gewoon zijn voor kwaliteit en emotie diep in de buidel te tasten. Land Rover heeft dat als geen ander begrepen. Een bezoek aan een Land Rover Experience Centre maakt dat meer duidelijk dan duizend woorden.

Auto voor dames
Als je ooit het stuurwiel van een Land Rover Discovery of een heuse Range Rover in je handen hebt gehad, ervaar je de Freelander een beetje als een auto voor dames en beginners. Onder de motorkap arbeidt immers geen dikke diesel en zwoegt geen knaap van een achtcilinder om de ruim 2 ton wagengewicht voort te stuwen. Een viercilinder bokst het allemaal voor elkaar. Bovendien ziet de Freelander er lang niet zo robuust en onverschrokken uit als zijn reusachtige broers.

Wie de Freelander vergelijkt met zijn uitdagers, ziet echter een stoere en robuuste auto die meer uitstraling heeft dan de Hyundai Santa Fé, de Honda CR-V en de Toyota RAV4. Vooral de dikke kunststofbumpers en spatbordverbreders staan voor kracht en suggereren competentie buiten de gebaande wegen. Een Freelander groeit met de hoeveelheid vuil die zich aan de auto gaat vasthechten. Een terreinwagen was je immers niet; je harkt het bos toch ook niet aan.

Een terreinwagen is een trendy bezit. Vooral de Japanse en de Koreaanse fabrikanten hebben dat ingezien en introduceren in vlot tempo de ene na de andere ”sports utility vehicle”. De Freelander is in feite ook zo'n wagen, maar gelukkig is er onderscheid. Zo is de auto als enige in zijn soort leverbaar met een dieselmotor. En tegenwoordig zelfs met een zescilinder benzinegestookt aggregaat. Vooral die laatste variant staat garant voor een smakelijke combinatie.

De 2,5 liter zespitter, die ook dienst doet in de Rover 75, is goed voor een maximumvermogen van 130 kW/177 pk bij 6200 tpm en een maximumkoppel van 240 Nm bij 4000 tpm. De motor brengt de 1500 kilo wegende Freelander in 11,1 seconden vanuit stilstand naar een snelheid van 100 km/h en weet de auto met een topsnelheid van 180 km/h te verplaatsen.

Plezierig
De Land Rover Freelander V6 is een plezierige auto. Hij rijdt goed, zonder uiteraard de dynamiek van een gewone personenwagen te benaderen. Dat hoeft ook niet. Een Freelander V6 zet niet aan tot spoed maar veel meer tot kalmte, waarbij de beschikbaarheid van vermogen een rijk gevoel geeft. De krachtbron is gekoppeld aan een fijn schakelende vijftraps automatische transmissie en verricht zijn inspanningen onder een aangenaam geluidsniveau. De dosis windgeruis is daarentegen storend.

Zuinig is de Freelander V6 niet. Gemiddeld drinkt de motor elke 7,3 kilometer een liter euro loodvrij. Voor wie een te frequente aanslag op zijn creditcard vreest is er de nieuwe direct ingespoten common rail turbodiesel, die een maximumvermogen van 82 kW/112 pk weet te genereren.

Land Rover levert de Freelander in twee carrosserievarianten en drie uitvoeringen. De Freelander Hardback is leverbaar vanaf 59.990 gulden. Een vergelijkbare Freelander Station Wagon is 4000 piek duurder. Alle motoren kunnen met de drie uitrustingsniveaus worden gecombineerd. Niveau S voorziet standaard in zaken zoals ABS, airbags, afdalingsremregeling, elektrisch bedienbare ramen, centrale portiervergrendeling met afstandsbediening en een alarmsysteem. Niveau GS is 6000 gulden duurder, maar biedt daarvoor airconditioning, lichtmetalen velgen en een audiosysteem. De Freelander ES is nog eens 5550 piek kostbaarder en is dan ook nog eens uitgerust met zaken zoals cruise control, lederen bekleding, elektrisch verwarmde voorstoelen en een cd-wisselaar. De vreugde van een zescilinder kan vanaf 75.990 gulden worden genoten.

Door Arno Witvliet