Italiaanse smaakmaker

Al bijna vier decennia is het een jaarlijks terugkerende gebeurtenis: de verkiezing van de Auto van het jaar. Het van oorsprong Nederlandse initiatief weet na al die tijd nog altijd de tongen in de automobielindustrie los te maken. Dat de juryleden niet alleen op basis van rationele afwegingen tot een eindoordeel komen, zal algemeen bekend zijn.

Een analyse van de puntentoewijzing brengt al snel aan het licht dat de dames en heren autojournalisten een portie chauvinisme niet ontzegd kan worden. Verder blijkt innovatie geen zaak van doorslaggevend gewicht te zijn. Kandidaten zoals de hybride Toyota Prius en de aluminium Audi A2 gooiden weliswaar hoge ogen, maar grepen uiteindelijk net naast de hoofdprijs. De winnaar is geen innovatieve auto, maar de Alfa Romeo weet op een voortreffelijke wijze het gevoel te bespelen met een prachtig gestyleerd koetswerk en een imponerend onderstel.

Karakters van formaat
De monumenten uit de rijke en sportieve historie van het Italiaanse automerk brengen een beetje liefhebber sinds jaar en dag tot opwinding. De Alfa's Guilietta, Guilia, Spider, Montreal en SZ waren karakters van formaat. In de jaren tachtig raakte het merk echter diep in de problemen. De kwaliteit van de auto's liet veel te wensen over en van de traditionele dosis onderscheidend vermogen bleef minder over dan goed voor Alfa was.

Pas halverwege de jaren negentig wist Alfa Romeo de weg naar boven weer in te slaan. In de eerste plaats door de introductie van de spraakmakende GTV en de Spider, maar daarnaast ook door een sterk toegenomen kwaliteit. De absolute doorbraak kwam met de Alfa 156, die prompt auto van het jaar 1998 werd. Een krappe maand geleden verwierf de Italiaanse autofabrikant opnieuw zo'n erkenning voor zijn noeste arbeid.

De Alfa 147 is stilistisch gezien een veel betere prestatie dan de 145/146 ooit geweest is. Het koetswerk combineert op een voortreffelijke wijze het verleden met de toekomst, wat modern en herkenbaar maakt, maar vooral ook emotie oproept. Met name de voorzijde met de spitse grille en de uit het midden geplaatste kentekenplaat is in dit verband een sterk staaltje. De fraai uitgeklopte flanken verschaffen de auto dynamiek en elegantie tegelijk. De achterzijde is wat anoniemer en daarmee visueel beschouwd het minst geslaagd.

Motoren
Onder de motorkap huist een 1,6 of 2,0 liter viercilinder zestienklepper benzinemotor of, vanaf volgend jaar, een direct ingespoten common rail turbodieselmotor. Alfa Romeo biedt de 1,6 liter krachtbron aan met en zonder variabele kleptiming, hetgeen de variant mét 15 pk extra vermogen bezorgt, en ook de toevoeging Veloce. Het prijsverschil bedraagt ƒ 2970,-. Standaard levert Alfa Romeo een antislipregelingssysteem en een tripcomputer mee.

Het advies is duidelijk: vergeet het prijsverschil en bestel minimaal die 88 kW/120 pk sterke zestienklepper. Niet omdat het minst krachtige aggregaat niet snel genoeg zou zijn, maar de Veloce kan het verlangen naar de veel duurdere 110 kW/150 sterke tweeliter wat beter temperen. De waarschijnlijk populairste krachtbron doet de 147 in 10,6 seconden vanuit stilstand naar 100 km/h snellen en brengt de 1175 kilogram wegende Italiaan desgewenst naar een topsnelheid van 195 km/h.

Heel stil is de motor niet. Ten opzichte van het karakteristieke geratel uit het verleden produceert de zestienklepper echter een beschaafde maar sportief klinkende brom. Ook het karakter van de krachtbron is aangenaam. De motor toont zich soepel en kenmerkt zich niet door het voor de 156 typerende bonkige gedrag. Zorgelijker zijn de bijgeluiden die de aandrijfassen laten horen en waarmee Alfa Romeo helaas bewijst nog niet het hoge kwaliteitsniveau van zijn Duitse uitdagers te hebben bereikt. Verder valt het verbruik met een gemiddeld resultaat van 1 op 11,2 ronduit tegen.

Verbeelding
Een stilstaande Alfa 147 spreekt al tot de verbeelding, op de weg toont de auto pas echt zijn ware aard. Het onderstel zet meteen de toon. De auto stuurt zo scherp als een scheermes, waarbij de bestuurder nog eens getrakteerd wordt op een goede dosis wegdekinfo. De 147 ligt bovendien als een blok op de weg en laat zich moeilijk van de wijs brengen. In bochten blijft de auto verregaand neutraal en pas bij extreem hoge snelheden gaat hij ondersturen. Correcties zijn eenvoudig uit te voeren en venijnig is een op de limiet bereden 147 niet. Vooral de kwaliteiten van het onderstel dagen je uit om de spierballen aan te spreken. Vermogen dat de 147 1.6 T.Spark 16V Veloce voor het mooi tekortkomt en waarin zijn sterke broer wél voorziet. Remmen en versnellingsbak zijn dik in orde.

Het klinkt raar, maar de Alfa 147 voelt rijker en duurder aan dan de prijziger en hoger gepositioneerde 156. De vormgeving van het dashboard en de aankleding van het interieur zijn daar debet aan. De diepliggende klokken van het instrumentenpaneel zijn in solide kunststoffen verzonken. 's Avonds lichten ze mooi gloedvol rood op, maar overdag spiegelen de randen in het glas. Hoewel het dashboard niet overal even logisch in elkaar steekt, maakt het een degelijke indruk, waarbij een wirwar van knopjes en hendels knap vermeden is. Te veel daarvan zou ook de klassieke uitstraling verstoren.

Zitten doe je onverwacht goed in de 147. Grote mensen zitten in de 147 beter dan in de 156: de zittingen van de voorstoelen zijn langer en de ondersteuning is beter. De verstelmogelijkheden zijn goed, wat ook voor de ruimte voorin geldt. Achterin is het allemaal wat minder royaal, maar de 147 doet daarin zeker niet onder voor de concurrentie. De bagageruimte meet een inhoud van 280 liter, daarmee de middenmoot volgend.

Uitrusting
Alfa Romeo levert de door de 1,6 liter zestienkleppers aangedreven 147 in een tweetal uitvoeringen. De goedkoopste heet Progression en is leverbaar vanaf 41.534 gulden. Dat is niet weinig, maar daarvoor is hij standaard voorzien van twee airbags, twee sidebags en twee windowbags, alsmede van ABS, airconditioning, elektrische raambediening, elektrisch verstelbare en verwarmde buitenspiegels, centrale portiervergrendeling met afstandsbediening en een radio/cd-speler met acht speakers. Niveau Distinctive voorziet tegen een meerprijs van 2471 piek inderdaad in onderscheid, met cruise control, automatisch geregelde airconditioning, een armsteun voor, lederen stuurwiel en 15-inch lichtmetalen velgen.

De 2.0 liter versies zijn leverbaar vanaf 55.600 gulden en hebben standaard onder meer 16-inch lichtmetalen velgen, Vehicle Dynamic Control (VDC) en een Bose-audiosysteem. Bovendien is deze krachtbron te combineren met Alfa's Selespeed-transmissie. Een 147 met achterportieren behoort vanaf volgend jaar tot de mogelijkheden en vergt een extra investering van 1500 gulden.

De Alfa Romeo 147 is een schot in de roos. Hoewel de auto niet helemaal de bouwkwaliteit van bijvoorbeeld een Volkswagen Golf of Ford Focus kan evenaren, is het toch een strak in elkaar stekende auto. De Italiaan ziet er uitstekend uit en rijdt als een droom. Het onderstel verzet de bakens in de middenklasse en is tot veel in staat.

De prijsstelling van de 147 lijkt op het eerste gezicht aan de stevige kant maar met de stevige standaarduitrusting zijn de bedragen helemaal niet zo vreemd. De kleinste Alfa is meer dan ooit een aanrader voor mensen die van mooie dingen houden en tegelijkertijd met veel plezier het stuur in de handen nemen. De wereld op wielen is een smaakmaker rijker.

Motor
Cilinderinhoud: 1598 cc; maximumvermogen: 88 kW/120 pk bij 6200 tpm; maximumkoppel: 146 Nm bij 4200 tpm; acceleratie 0 100 km/h: 10,6 seconden; topsnelheid: 195 km/h.

Maten
Lengte: 4170 mm; breedte: 1729 mm; hoogte: 1442 mm; wielbasis: 2546 mm; gewicht: 1175 kilogram; houderschapsbelasting
f 252 per kwartaal; inhoud bagageruimte: 280 liter; brandstoftank: 60 liter

Prijs
Alfa 147 1.6 T.Spark 16V Veloce Progression
f 44.504

Positief
+ besturing
+ weggedrag
+ uitrusting
+ uitstraling

Minpunten
- verbruik
- geluidsniveau

Alternatieven

Audi A3 1.6 Attraction
f 48.000

Opel Astra 2.2 16v 3 deurs Sport f 43.995

Volkswagen Golf 2.0 Highline ƒ 48.300