Praktisch, niet spraakmakendJe kon erop wachten. Nissan zou wel dom zijn om vanuit de reeds zeer doordachte Almera geen middenklasse MPV te ontwikkelen. De successen van grondlegger en thans moederbedrijf Renault spreken in dit verband immers duidelijke taal. Nissan noemt haar variant op het immens populaire thema Almera Tino. Een beschouwing. De multifunctionele gezinsauto voor de middenklasse is nog lang niet door iedereen ontdekt. Aan de toestroom van nieuwkomers lijkt voorlopig nog geen einde te komen. Zo staat het antwoord van grootmachten als Ford en Volkswagen nog op stapel. De Scénic van Renault bleek in ieder geval een dermate groot succes dat het voorbeeld op grote schaal navolging heeft gekregen. Veelzeggend is dat deze auto zich na vier jaar nog altijd kan meten met zijn uitdagers. De tijd heeft kennelijk niet eens tot zo veel opzienbare interieurvondsten of andersoortige slimmigheden geleid.
Een uitzondering dient gemaakt te worden voor de Opel Zafira en de Fiat Multipla. Eerstgenoemde kenmerkt zich niet door een progressieve vormgeving, maar wel door zeven zitplaatsen. De achterste twee kunnen dankzij een intelligente constructie in de bodem van de bagageruimte verzonken worden. De Fiat is niet progressief maar zelfs revolutionair gestileerd en kan bogen op zes zitplaatsen in twee rijen van drie. De Opel is ongekend populair. Van de Fiat kan dat niet bepaald gezegd worden. De Nissan Almera Tino is geen opzienbarende creatie. Nissans zijn dat trouwens zelden, maar dat neemt niet weg dat de Almero Tino een keurige indruk maakt. De gelijkenis met de Renault Scénic is meer dan opvallend. Vooral de vormgeving van de neus en het lijnenspel van de flanken lijkt zwaar geïnspireerd te zijn door het koetswerk van de Scénic. Van plagiaat is geen sprake. Renault is tegenwoordig voor een substantieel deel eigenaar van Nissan. Dat de tekeningen van de Almera Tino al lang voor de fusieperikelen, die van vorig jaar dateren, gereed waren, behoeft geen betoog. Het meest originele stijlelement wordt gevormd door de achterlichtunits, die parallel aan de zijruit doorlopen tot aan het dak. Maar ook dat detail wist zijn weg reeds naar diverse modellen van andere merken te vinden. Keurig stil Ondanks de overeenkomst in de naamgeving, positioneert Nissan de Almera Tino onmiskenbaar hoger dan de Almera zonder Tino. De voorwielen van de minst expensieve Almera worden bijvoorbeeld aangedreven door een 66 kW/90 pk sterke, benzinegestookte 1,5 liter zestienklepper. Deze krachtbron is onder de motorhuif van de Almera Tino niet te vinden. Daarentegen is de Almera Tino weer leverbaar met een 100 kW/136 pk leverende 2,0 liter zestienklepper, die niet in de Almera maar bijvoorbeeld weer wel in de Primera dienstdoet. Deze krachtbron is overigens te allen tijde gekoppeld aan een automatische, continu variabele transmissie. Het leveringsprogramma van de Almera start bij een 1,8 liter benzinegestookte zestienklepper en omvat behalve de reeds genoemde 2,0 liter zestienkleps benzinemotor nog een direct ingespoten 2,2 liter turbodiesel. Deze weet een maximumvermogen van 81 kW/110 pk te genereren. De testauto werd voortgestuwd door de basiskrachtbron. Volgens de boekjes levert het aggregaat een maximumvermogen van 84 kW/114 pk bij 5600 tpm en een maximumkoppel van 158 Nm bij 2800 tpm. De combinatie staat garant voor goede prestaties. Zo is de Almera Tino tot een topsnelheid van 173 km/h in staat en er wordt een snelste tijd van 12,7 seconden geclaimd om vanuit stilstand door de barrière van 100 km/h heen te snellen. Belangrijker is dat de viercilinder zich in de omgang zo prettig beschaafd toont. Nissan getroostte zich veel moeite om het mechaniek zowel trillingsvrij als zo geruisloos mogelijk te laten arbeiden. Die inspanningen bleven niet zonder resultaat, want tot pakweg 4000 tpm is de krachtbron keurig stil. De motor is verder mooi soepel en beschikt dankzij een gunstig koppelverloop over vrijwel de gehele toerenlinie over voldoende adem. Klachten zijn er evenmin over de brandstofconsumptie die met een gemiddelde score van 1 op 12,8 als bescheiden beoordeeld kan worden. Goed onderstel De Almera Tino mag dan een ietwat anonieme uitstraling hebben, op het asfalt toont de Japanner aanzienlijk meer karakter. De Nissan ontpopt zich als een lekker dynamische auto. Besturing en onderstel zijn dik voor elkaar. Nissan heeft niet eens zoveel aan het onderstel van de Almera gesleuteld en dat is een goed teken. De Almera Tino is comfortabel geveerd en kan uitstekend met allerlei oneffenheden in het wegdek uit de voeten. Tegelijkertijd staat de auto in bochten zijn mannetje. Wanneer de Nissan met een stevige snelheid een curve ingestuurd wordt, treedt weliswaar onderstuur op, maar het tijdstip alsmede de dosering dwingen respect af. De auto voelt tot op hoge snelheden vertrouwd aan en laat zich na inschattingsfouten eenvoudig corrigeren. Wanneer de nood aan de man is, staan een stel stevige stoppers klaar om de vaart uit de auto te halen. ABS is standaard. Evenals de Brake Assist die de mate van vertraging verbindt aan de bruuskheid waarmee het rempedaal wordt ingetrapt. De handgeschakelde vijfversnellingsbak is voor verbetering vatbaar. De pook maakt niet alleen lange slagen maar laat zich tevens ietwat zompig van verzet wisselen. Voldoende ruimte De Renault Scénic was de eerste in het segment compacte MPV's en is als zodanig alweer zo'n vier jaar onder de mensen. Nissan kon de kunst de afgelopen jaren uitgebreid afkijken. Dat schept verwachtingen ten aanzien van de Almera Tino. Slimme interieurvondsten of een creatieve invulling van de beperkte binnenruimte zouden het finale resultaat behoren te zijn van een doorwrochte uitbouw van het basisconcept. In dat opzicht stelt de Nissan helaas teleur. De Almera Tino telt gewoon vijf zitplaatsen en verrast evenmin met uitgekiende oplossingen voor het opbergen van allerhande rommeltjes dan wel het variëren van de indeling. Dat kan twee betekenissen hebben. Ofwel alles is al door anderen bedacht ofwel Nissan wist niets nieuws te bedenken. Blijft overeind dat de Almera Tino een praktische auto is. Er zijn meer dan genoeg bakjes en vakjes. Onder de achterstoelen die individueel verstelbaar en uitneembaar zijn, bevinden zich twee luiken waaronder spullen aan het zicht van voorbijgangers onttrokken kunnen worden. Ruimte is er zowel voor- als achterin meer dan voldoende. Vijf volwassen kunnen een prima stek vinden. De kwaliteit van het meubilair is goed, al zouden de stoelen wat meer zijdelingse steun mogen bieden. De bagageruimte meet een inhoud van 440 liter, maar kan desgewenst worden uitgebreid naar liefst 1950 liter. Scherp geprijsd Nissan levert de Almera Tino 1.8 vanaf 41.495 gulden. De Japanner is dan standaard voorzien van ABS, twee airbags, sidebags, Brake Assist, centrale portiervergrendeling en elektrisch bedienbare voorramen. Voor 1500 piek meer wordt de koper verblijd met niveau Comfort, dat zaken als airconditioning, elektrisch bedienbare buitenspiegels en zes speakers behelst. Nog eens 1500 piek neertellen en de Ambience komt in beeld. Items als afstandsbediening voor de centrale portiervergrendeling, elektrisch bedienbare ramen achter, klaptafeltjes en extra bergvakken zijn dan bij de prijs inbegrepen. Top of the line is de Almera Tino Luxury die vanaf 45.995 gulden standaard onder meer verrijkt is met een radio/cd-speler en mistlampen in de voorbumper. De Nissan Almera Tino is geen spraakmakende auto. Daarvoor is de auto niet vernieuwend genoeg. Er is echter wel degelijk een markt voor auto's die niet vernieuwend, maar wel onderscheidend zijn. Dat de Almera Tino tot die laatste categorie behoort, staat buiten kijf. Nissan heeft een praktische en fijn rijdende auto op wielen gezet. De Tino toont zich handig en comfortabel en is tegelijkertijd een dynamisch te berijden auto. Bovendien klopt het prijskaartje. De Almera Tino is simpelweg scherp geprijsd, waarbij Nissan niet op de standaarduitrusting heeft beknibbeld. De jongste van Nissan is dan ook meer dan welkom. |