„Gezin steeds meer onder druk”
Door J. C. Karels
HENDRIK-IDO-AMBACHT – „Nu de 24-uurseconomie oprukt, zullen er steeds minder mogelijkheden gevonden worden om als gezin samen te zijn. Juist rondom etenstijd is het zo belangrijk dat het gezin rond de tafel zit, met elkaar spreekt en samen Gods Woord leest. Dát is al zo moeilijk tegenwoordig en het probleem zal alleen nog maar groter worden”.
Dat is de verwachting van ds. W. Silfhout, predikant van de gereformeerde gemeente te Hendrik-Ido-Ambacht en lid van het deputaatschap bij de hoge overheid. Het deputaatschap neemt deel aan de landelijke handtekeningenactie tegen de 24-uurseconomie, omdat deze „het maatschappelijk leven en in het bijzonder het christelijk gezinsleven bedreigt”.
Ds. Silfhout ziet de 24-uurseconomie, die steeds meer in de Nederlandse samenleving gestalte lijkt te krijgen, in direct verband staan met de Winkeltijdenwet. „Deze wet, waardoor het mogelijk wordt dat winkels vaker en langer geopend zijn, ook op zondag, is een product van 'paars' beleid. Dat beleid kenmerkt zich door secularisatie. Vooral Gods scheppingsordinanties moeten het ontgelden. De zondag en het huwelijk worden vertreden. De wet benadert alles vanuit het moderne levenspatroon. Dat betekent een aantasting van het christelijk geloof”.
Koopzondag
Het lijkt de predikant goed als gemeenten invloed kunnen uitoefenen op het winkelsluitingsbeleid . „De gemeente is beter bekend met de plaatselijke situatie. Ze houdt rekening met de lokale politieke kleuren, die de regering niet kent. Stel dat het aantal zondagen dat een winkel geopend mag zijn, van de huidige twaalf verder wordt uitgebreid, dan zou dit als de gemeente het beleid grotendeels bepaalt, niet direct landelijk gelden. Ook het argument dat een uitbreiding van het aantal winkelzondagen vooral zin heeft in toeristische gemeenten, krijgt dan een ander gewicht. Niet elke gemeente kan zich zo noemen”.
De predikant denkt overigens dat het aantal koopzondagen alleen maar zal toenemen. „Ik denk dat in de toekomst de sluis helemaal zal opengaan, hoewel de PvdA nu nog vanuit socialistische motieven tegen 52 koopzondagen heeft gestemd. Ik denk dat ook wij gebruik mogen maken van niet-geestelijke motieven. De zondag heeft immers ook een sociale betekenis. Maar de gedachte van de 24-uurseconomie vindt steeds meer ingang. Dit zal grote gevolgen hebben voor het maatschappelijk leven”.
Toegerust
Hoe moeten we in het kerkelijk leven en het pastoraat op deze ontwikkelingen inspelen? „Ambtsdragers zullen steeds meer toegerust moeten worden om vragen omtrent zondagsarbeid te beantwoorden. Mag ik wel in een winkel werken die op zondag open is? Hoe zit het met de vrijstellingsregeling? Ambtsdragers zullen meer en meer met dergelijke vragen in aanraking komen. Daarnaast zullen ze op huisbezoeken moeten aandringen op een gezinsleven in het teken van de vreze des Heeren.
Een praktisch probleem is dat mogelijkheden voor huisbezoek en verenigingsleven op de tocht komen te staan. Het zal steeds vaker voorkomen dat je ergens op huisbezoek komt en een half gezin aantreft. De rest is op het werk. Ik merk nu al dat het op bepaalde avonden heel moeilijk is om catechisatie te houden”.
Actie
Zijn er nog mogelijkheden om het tij te keren? Ds. Silfhout: „Wij moeten als kerken via de landelijke en lokale politiek de vinger aan de pols houden en keren wat te keren valt. Vooral de invloed van de plaatselijke politiek acht ik van grote betekenis. Kerken kunnen op lokaal niveau invloed op de politiek uitoefenen. Ik heb begrepen dat dat ook gebeurd is, en niet zonder resultaat.
Ook de grote handtekeningenactie, die door het Interkerkelijk Contact in Overheidszaken (CIO) is georganiseerd kan in deze kwestie een rol vervullen. Maar het is zeker niet genoeg. We moeten de nood van onze tijd beleven. Er is gebed nodig. Ik denk dat ook de aanstaande biddag van groot belang is om deze nood aan de Heere op te dragen.
In onze reformatorische kringen moet de liefde tot de dag des Heeren meer worden bijgebracht en meer gaan leven. Als de liefde tot Gods dag niet meer wordt gevoeld, wat zullen we dan met allerlei acties doen? We moeten goed bedenken dat de zondag er niet alleen is om naar de kerk te gaan, maar ook om samen te spreken over wat in de kerk is gehoord, om Gods Woord te onderzoeken en met elkaar te zingen. Deze zaken gelden eveneens voor door de week. Ons jachtige leven heeft rustpunten nodig om met elkaar te spreken over de reis naar de eeuwigheid”.
