Gaat geloof alleen over de toekomst?

JA

Het verkrijgen van de zaligheid is een zeer belangrijk thema in het christelijke geloof. Een christen belijdt uitzicht te hebben op een eeuwig en heerlijk leven met God. Dat Christus, de Zoon van God, naar deze aarde kwam, speelt hierbij een belangrijke rol.

De Heere Jezus Christus verwierf door Zijn dood en opstanding een eeuwige verlossing voor allen die in Hem geloven. Hij is ook Rechter en zal oordelen bij de hemelpoort, een ontmoeting die beslissend is voor hoe het eeuwige leven zal zijn: of buiten God, of met God. De eeuwige zaligheid en de vraag hoe daaraan deel te krijgen, is voor christenen zeer belangrijk.

Ook andere godsdiensten hebben een vergelijkbare hang naar het goede en eeuwige. De moslim gelooft in het oordeel van Allah en hoopt op een gelukzalige eeuwige bestemming. Veel joden geloven dat eens de geschiedenis zich zal voltooien en de gehele mensheid zal terugkeren naar de tuin van Eden. Bij een hindoe draait het uiteindelijk om het bereiken van een staat van gelukzaligheid, na dit leven of na volgende levens. De boeddhist zoekt naar stapsgewijze onthechting, in de hoop daarmee eens een hoogste toestand van zijn te ervaren.

Zoals bij moslims, joden, hindoes en boeddhisten gaan veel gesprekken van christenen over het wel of niet eeuwig met God zijn, dat deze wereld voorbijgaat, dat het ware geluk niet op deze aarde gevonden wordt en hoe belangrijk het is te geloven in de Zoon van God, alvorens de dag van je dood komt. Regelmatig tref je in evangelisatiefolders zinnen aan zoals: „Is er leven na de dood?” „Waar reist u naartoe?” „Wat is uw eeuwige bestemming?”

NEE

Toch schuilt er een gevaar in deze benadering. Het christelijke geloof is namelijk niet iets alleen voor later. Het is ook iets voor nu. Het geluk dat een christen ten deel valt, is niet enkel als een tegoed op een bankrekening. Waarin onderscheidt het christelijke geloof zich op dit punt van andere godsdiensten en religies?

In het christelijke geloof draait het om het eigenaarschap. Je legt je autonomie, je mondigheid, je intellect, je familie, je positie af en je neemt door het geloof Christus aan. Dan ben je niet meer van jezelf, maar dan woont Gods Geest in jou, Die je van het eeuwige leven verzekert, maar ook maakt dat je God je leven lang wilt dienen. Dus niet de strijd om geluk, niet het eeuwige leven als focus, maar het staan –tegenwoordige tijd– in een verzoende betrekking met God door Jezus Christus, is de kern van het christelijke geloof.

Velen geloven in een God of in een ”Iets boven alles”. Bij het sterven kom je daarmee in aanraking. Tot zolang kun je als mens je leven ernaar inrichten, het uiteindelijke oordeel beïnvloeden door goed te leven, ernaar gissen, je er ten uiterste voor inspannen en hopen dat het uiteindelijk is zoals je denkt.

Een trouw moslim zal zijn uiterste best doen om vijf keer per dag te bidden, zijn plichten na te komen, de heilige feesten te vieren en zeker de pelgrimstocht naar Mekka te maken om daar zalig gesproken te worden. Met onnavolgbare ijver proberen hindoes dagelijks hun goden gunstig te stemmen door hun offers en hun bestemming te beïnvloeden. Een christen ziet dat anders. God is niet een God voor later Die na het sterven het oordeel uitspreekt. God is een God van nu én later.

DUS

Het christelijke geloof is niet samen te vatten in een leer over de eeuwige bestemming of zaligheid. Christenen doen tekort aan de uniciteit van het christelijke geloof wanneer ze de realiteit van het eigendom zijn van Christus in het leven van alledag verwaarlozen. Daarom zijn christenen geen hemelzoekers.

Het christelijke geloof draait om eigenaarschap. En dat begint op aarde. Als je door het geloof eigendom van Christus bent, dan staan verlossing, bewaring, zaligheid in de tegenwoordige tijd, al ligt de volmaakte vervulling ervan in de toekomst. In het contact met andersdenkenden legt de christen hiervan getuigenis af. In Christus is er troost in leven én in sterven.

Gaat geloof alleen over de toekomst?

Opinie

RD.nl in uw mailbox?