Column (ds. J. Belder): Ober, mag ik twee cappuccino van u?

„O jongens, kijk nou eens. Wat leuk”, roept enthousiast de dame die als een moederkloek een peloton vriendinnen de kerk binnenloodst. Waarom sommige vrouwen elkaar jongens noemen, ontgaat me. Haar jongens vinden het vooral ‘enig’. Ik word overladen met vragen. Of ik hier elke dag zit. In het zwart werk. „Wel in het zwart, maar niet zwart”, haast ik me te zeggen. Het grapje wordt duidelijk niet begrepen. Of ik altijd voor dominee speel. „Ik doe al jaren m’n best, mevrouw”, antwoord ik wat onhandig. Landt ook niet.