Column: Asociaal, of uit één stuk

Waarom zijn christenen toch zo moeilijk met hun ethische opvattingen? Na twintig jaar homohuwelijk kun je toch wel een keer gewend zijn aan het idee dat niet iedereen hetero is? En je zult maar homo zijn in die kringen. In misschien wel het minst slechte geval heb je je leven lang een innerlijke strijd te voeren. Je leven persoonlijk naar eigen plan inrichten en op jouw manier geluk zoeken, is er in elk geval niet bij. Een ander typisch verschijnsel is het bij elkaar zetten van de kinderen op reformatorische scholen. Is het niet kwalijk voor de kinderen, en asociaal voor de samenleving, om zo de leefwerelden gescheiden te houden? Zo zou ik nog wel even kunnen doorgaan. En geef deze vragenstellers eens ongelijk – vanuit hun hedendaagse perspectief dan.