Recensie: Boek over orgels Alkmaar, Schermer en Graft-De Rijp

De stadsorganisten die de eeuwen door in Alkmaar werkten, improviseerden alles. Op orgel of carillon speelden ze een uiteenlopend repertoire: psalmen, gezangen, liedjes of het Wilhelmus. Maar niet de werken van Sweelinck of Bach. Bij hun sollicitatie hoefden ze dan ook geen verplichte literatuur te spelen. De commissie keek naar hun improvisatietalent, én beoordeelde welke kandidaat met zijn spel „de burgerije wel het meeste contentement [voldoening] soude geven.” Het spelen van literatuur kwam pas halverwege de 19e eeuw op. De eerste keer dat een orgelwerk van Bach in de Grote of Sint-Laurenskerk klonk was in 1854, toen J. G. Bastiaans de bekende Toccata en Fuga in d (BWV 565) uitvoerde.