Celina met autisme hunkert naar een hulphond

Celina woont sinds november op zichzelf in een huisje in Krimpen aan den IJssel, in een straat achter haar ouders. Zonder hen of een van de twee gemeentelijke begeleiders komt ze het huis niet uit. „Dan belt ze: Wil je meegaan? Ik moet naar de apotheek”, vertelt moeder Gerda van Krimpen (47).

Bij Celina werd laat de diagnose autisme vastgesteld. Ze was toen 18, formeel volwassen. Eerder al had ze geen aansluiting bij haar klasgenootjes. Haar moeder: „Op de basisschool had ze één vriendinnetje.” Celina: „Het vmbo betekende voor mij vier rampjaren. Al tijdens de eerste week werd ik in het toilet opgesloten en daarna veel gepest. Ik was vaak schoolziek. Daarna ontwikkelde ik paniekaanvallen.”

Drie jaar thuis

Het volgen van een mbo-opleiding mislukte al na een week. Daarna zat Celina drie jaar thuis. Via een jobcoach kreeg ze werk achter de kassa in een textielwinkel. „Dat was mijn veilige hoekje. Maar ik moest na twee jaar weg, omdat ik geen leidinggevende capaciteiten had.”

Nu zit ze alweer twee jaar thuis. „Ik verveel me heel erg. Kijk wat tv en zit op internet. Ik wil graag naar buiten, maar durf dat niet zonder begeleiding.”

De gemeente kende haar aanvraag voor een autismehulphond drie jaar geleden niet toe. Woordvoerster Joli Luijckx van de Nederlandse Vereniging voor Autisme (NVA) herkent het beeld dat verzekeringen en gemeenten de meeste aanvragen voor autismehulphonden afwijzen.

Er zijn verschillende stichtingen die autismehonden opleiden: KNGF Geleidehonden neemt er tien per jaar voor zijn rekening. Daarnaast bestaan ook Hulphonden voor Autisme, de Click, en stichting BultersMekke. Zij krijgen volgens het tv-programma Kassa jaarlijks honderden aanvragen voor hulphonden binnen, waarvan maar een fractie kan worden goedgekeurd. „Die stichtingen hebben natuurlijk ook geld nodig om de training te betalen”, aldus Luijckx. „De praktijk leert echter dat veel gezinnen die wel een autismehulphond hebben daar veel baat bij hebben.”

Celina kreeg weer wat moed door de uitzending van Kassa over autismehulphonden. Daaruit bleek ook dat het zelf bekostigen van de tweejarige opleiding voor zo’n hond rond de 20.000 euro kost. Een onmogelijk bedrag voor iemand met een Wajong-uitkering, maar ze startte een crowdfundingsactie. In de kerkbode van haar kerkelijke gemeente, hervormd Krimpen aan den IJssel, verscheen er een stukje over.

„Ik heb behoefte aan steun. Dat er altijd iemand bij me is, zodat ik toch dingen in m’n eentje durf te doen. En hopelijk ook weer kan gaan werken. Een hulphond kan het aanvoelen wanneer ik paniekaanvallen krijg. Hij kan ervoor waarschuwen en me afleiden.”

Celina startte haar actie halverwege vorige maand. Inmiddels staat de teller op krap 500 euro. Wat gaat ze doen als ze onverhoopt de 20.000 euro niet haalt? „Dan wil ik een gewone hond”, zegt ze stellig.

Luijckx wijst erop dat KNGF Geleidehonden een cursus geeft om gewone honden wat bij te leren, maar dat een hulphond het voordeel heeft dat hij overal mee naar binnen mag en als hulphond is getraind.

Celina weet al welk type hond geschikt voor haar is. „Een labrador, golden retriever, golden doodle of poedel. Hij moet een invoelend kakrakter hebben.”

>> gofundme.com/autisme-geleidenhond-nodig

Celina met autisme hunkert naar een hulphond

Mens & samenleving

RD.nl in uw mailbox?