Engeland, tuinenland

Iedere volgende tuin wedijvert met de voorgaande in schoonheid en charme. Alleen al het graafschap Kent grossiert in tuinen. Niet verwonderlijk met zo’n vruchtbare bodem en mild klimaat. Alles lijkt hier probleemloos te groeien in tuinen rond vaak buitenmaatse woningen. Wie het breed had, liet het breed hangen en bouwde huizen als kastelen. Kent is boordevol cultuur en historie. Het is de ”Garden of England”.

Ga je de grenzen van het graafschap in noordelijke richting over, laat dan Wisley Gardens niet links liggen. Ooit bezit van een gefortuneerd zakenman, inmiddels meer dan honderd jaar het kroonjuweel van de Engelse tuinbouwmaatschappij, The Royal Horticultural Society. Je kunt er moeiteloos een dag vol maken, ongeacht het jaargetijde. Maar zeker in de voorzomer, als de rodo’s en kalmia’s zich van hun beste kant laten zien en de eerste rozen hun kleuren mengen op het palet.

In het vroege voorjaar stelen de bollen de show. In de zomer de uitbundig bloeiende, typisch Engelse borders vol planten. Liefst veel van het ongewone. Tegenhanger van de formele tuin, die strak en streng is. En als straks de zomer voorbij is, zijn de herfstkleuren van boom en struik weer blikvanger. Het imposante Glasshouse in Wisley Gardens is een technisch hoogstandje waarin verschillende klimaatzones zijn nagebootst.

Even ten zuiden van Westerham ligt Chartwell, ooit in bezit van Sir Winston Chuchill (1874-1965), de man die Engeland door de Tweede Wereldoorlog leidde. „A day away from Chartwell is a day wasted”, staat veelzeggend bij de ingang. „Een dag buiten Chartwell is een verloren dag.” Huis en tuin zijn geopend voor het publiek. Je waant je er in voorbije tijden.

Onder een strakblauwe hemel en zinderend zonlicht slenterde ons RD-gezelschap door de tuinen van Scotney Castle. Eind mei. Rododendrons torsten vrachten bloemen in geuren en kleuren, terwijl oud geboomte elkaar naar de kroon steekt. Geheimzinnige slingerpaadjes en grootse doorkijken blijven de bezoeker verrassen. Een weelderige tuin, die omhoog en omlaag golft. Alles wekt hier de indruk probleemloos te groeien. Een tuin om in tot rust te komen.

De tuinliefhebber zal moeten kiezen. Soms met pijn in het hart. Maar men kan nu eenmaal niet alles zien. „Het oog wordt niet verzadigd van zien”, aldus Prediker (1:8). En er valt zo veel te zien in een land waar iedereen groene vingers schijnt te hebben.

Mooi zijn ook de tuinen van Sissinghurst bij Tunbridge Wells, bekend om zijn fraaie ‘tuinkamers’. Om zijn muren van buxus en taxus. Om zijn rozen, wisteria’s en kruidentuin. Eigenlijk moet men ook Wakehurst Place in Sussex zien met zijn keur aan bomen, borders en planten. Misschien wel een van de mooiste botanische tuinen van Engeland. Of is dat toch Kew Gardens in Londen? Zie je wel: de volgende tuin overtreft dikwijls de vorige weer.

In mei maakte een groep RD-lezers een reis naar Engeland. Op het programma stond –onder andere– een bezoek aan de tuinen op het platteland van Kent. Ds. J. Belder, vroeger staflid van de Botanische Tuinen in Wageningen, was reisleider en maakte een verslag over de tuinen; mevrouw Belder maakte foto’s.

Engeland, tuinenland

Consument

RD.nl in uw mailbox?