Column (Wim van Egdom): Gecamoufleerde afgunst

Naarmate ik ouder word, valt het me steeds meer op. Dat een mens periodes in z’n leven heeft waarin om hem heen, in de vriendenkring bijvoorbeeld, ineens alom dezelfde ontwikkelingen zijn te zien. Ik bedacht dat toen ik de zoveelste vriend hoorde praten over het kopen van een nieuw huis. Anderen zijn aan het tekenen en weer anderen zitten in een grote verbouwing. Het kan allemaal niet op, lijkt het. Want als ik voorzichtig naar prijzen vraag, geloof ik mijn oren niet. Er klinken bedragen waarin de waarde van m’n eigen flatje met gemak kan touwtjespringen.