Column (Wim van Egdom): De balk

Ik waaide er bijna letterlijk naar binnen. In de kapel van de abdij van het kustplaatsje waar ik deze maand op vakantie was. Ik had nog snel een boodschap gehaald bij de supermarkt en was onderweg naar mijn geparkeerde auto toen het begon te regenen. En waaien. Het uitnodigende licht boven de deur, lokte me de kapel in. Ik stond in een voorportaaltje en opende voorzichtig de deur naar de schemerige kerkzaal. Een jonge broeder, gekleed in een pij, liep naar me toe. Hij vroeg met gedempte stem wat ik zocht. Beschutting tegen regen en wind, zei ik. Hij glimlachte.