Evangelist Korving: Roeping geeft vertroosting in tegenslag

In een wit overhemd met korte mouwen –het is boven de 25 graden– loopt Korving (63) door het centrum van Den Helder. Korving is als evangelist in dienst bij de Hersteld Hervormde Kerk (HHK). Hij is geplaatst in Den Helder en valt onder de verantwoordelijkheid van de plaatselijke hersteld hervormde gemeente.

Volgens Korving is Den Helder een moeilijke stad om te evangeliseren. „Er zijn hier heel weinig mensen die nog iets met het geloof hebben. Maar de roeping door de Heere naar Den Helder geeft vertroosting in moeite en tegenslag. Ik mag tegen Hem zeggen: „Heere, U heeft mij geroepen!” En daarom mogen we Zijn zegen op het werk zien en het ook van Hem verwachten.”

Leesbare brief

Korving is kerkelijk opgegroeid, maar pas toen hij een preek las van de Britse prediker John Charles Ryle ging het geloof echt voor hem leven. „De preek ging erover dat je het licht niet onder de korenmaat moet zetten. Hoe besteed je je tijd? Ben je een leesbare brief van Hem? Dat sloeg in als een bom. Toen heb ik het gebed van Samuël gebeden: „Spreek Heere, want Uw knecht hoort.” Later werd ik ook ouderling.”

Korving ging theologie studeren, eerst in Canada en later in Amerika. Dat vormde hem tot de evangelist die hij nu is. Op Farel Reformed Theological Seminary in Montreal lag veel nadruk op kerkplanting, missie en evangelisatie. Aan het Puritan Reformed Theological Seminary (PRTS) te Grand Rapids (VS) verschafte de theologische studie meer verdieping. Na een periode van zes en een half jaar in Canada vertrok de familie Korving naar Nederland. Daar meldde Korving zich aan bij het Hersteld Hervormd Seminarie aan de Vrije Universiteit om de predikantsmaster te volgen. Hij zit nu in de afrondende fase daarvan. Na terugkeer in Nederland vestigden hij en zijn vrouw zich eerst in Epe, om uiteindelijk, in 2012, in Den Helder aan het werk te gaan.

„Op het moment dat ik Amerika verliet, ervoer ik sterk dat de Heere tot mij sprak met deze woorden: „Ik zal u naar plekken brengen die gij niet wildet” (Johannes 21:18). Dat is uitgekomen.”

Zomer

Korvings werkplek ligt aan de rand van het centrum. Vlakbij bevinden zich coffeeshops en cafés. Dat soort weerbarstige plekken mijdt hij allerminst. „Ik ga nooit in discussie met mensen. Als een gesprek langer duurt dan tien minuten, dan nodig ik de ander uit voor een kopje koffie. Ik wil alle mensen, stedelingen en toeristen, ervan overtuigen dat ze op de verkeerde weg zijn. Want de realiteit van ons leven is ernstig. Wij zijn voor de eeuwigheid geschapen. Mensen zeggen weleens dat ze niet geloven dat er een eeuwigheid is en niet dat God bestaat. Dan zeg ik: „Bewijs maar eens dat God niet bestaat. Ik kan bewijzen dat Hij wel bestaat. Het staat namelijk in Gods Woord.”

De piekmaanden qua evangelisatie zijn juli en augustus. Dan is er elke dinsdag juttersmarkt. Korving deelt dan Bijbels en folders uit. Hij heeft daar veel bijzondere ontmoetingen. „Naast ons stond eens een jongeman die saté verkocht. Hij had belangstelling voor de Bijbel. Gaandeweg het gesprek zei hij: „Als ik een Bijbel aanneem, moet ik hem zeker ook lezen?” Ik zei dat de Bijbel niet gemaakt is als boekensteun. Hij vroeg toen of hij zijn Boeddhabeelden dan uit huis moest wegdoen. Ik zei dat Boeddhabeelden sowieso geen goed idee zijn, waarop hij aangaf dat hij dat dan wel eerst aan zijn vriend moest vragen. Ik vond het heel moeilijk wat ik die satéverkoper over zijn vriend moest zeggen. Ik bad: „Heere, wat moet ik zeggen?” Toen zei God: „Mijn genade is u genoeg.” Ik legde mijn hand op zijn schouder en zei: „Joh, weet je wat het is? Wij moeten allemaal van genade leven. Door genade mag ik weten dat God in Christus een gaarne vergevend God is.” Een gesprek van bijna een uur volgde.”

Een kaasboer uit Friesland die geregeld tijdens de juttersmarkt bij Korving aan de kraam kwam, had niet veel interesse voor het Evangelie, wel voor een praatje. „Toch nam hij een keer een Engels traktaat met een preek van Kohlbrugge mee. De Heere heeft dit gebruikt en de kaasboer is tot geloof gekomen. Hij en zijn vrouw hebben zich vervolgens bij een kerkelijke gemeente aangesloten.”

Vrijwilligers

Het krijgen van vrijwilligers voor het evangelisatiewerk is in Den Helder een moeilijke zaak. „Als je vraagt wie er voor evangelisatie is, dan gaan alle handen omhoog. Maar als je vraagt of mensen mee willen helpen, dan zeggen ze: „Nee, dat moeten anderen maar doen.”

Korving: „Dat is jammer. Daarom pleit ik ervoor dat het werk van een evangelist weer een ambt moet worden. Het is wel moedgevend en verheugend dat in verschillende gemeenten evangelisatieprojecten opgestart worden. En dat er plaatselijk acties voor het evangelisatiewerk gevoerd worden.”

Wekelijks organiseert Korving een Bijbelstudiebijeenkomst voor buitenkerkelijken. „In de praktijk is het grootste deel van de bezoekers echter kerkelijk. Ook komen er mensen een beetje bijtanken, vaak mensen die normaal gesproken tot andere gemeenten behoren. Ze missen in hun eigen gemeente aandacht voor thema’s als zonde, gerechtigheid en oordeel.”

Er kwam eens een rooms-katholieke vrouw van 78 jaar op Bijbelstudie. „Ze stond voor de deur, zomaar, op een avond in oktober. Ik vroeg of ik wat voor haar kon betekenen. Ze wilde even binnenkomen, even kijken, en ze schoof aan bij de Bijbelstudie. Een halfjaar lang is ze gekomen. Ze zei helemaal niets, maar ze genoot zichtbaar. Op een dag zei ze opeens: „Mag ik ook iets zeggen?” De anderen waren helemaal verbaasd dat deze gesloten vrouw iets wilde zeggen. Toen zei ze: „Sinds ik hier ben, heb ik rust en vrede in mijn hart. Ik heb drie jaar met een winkelpand gezeten, dat ik maar niet verkocht kreeg. Nu heb ik het verkocht. En dat komt omdat ik hier ben. Ik wil nu ook zondag mee naar de kerk om de Heere te danken.” Sindsdien komt ze naar de kerk, keurig met een hoedje op.”

Er kwam ook eens een jongen van een jaar of negentien. „Hij was broodmager, zat vol met tatoeages en kwam elke dag in de coffeeshop. Hij vroeg: „Zou het voor mij ook nog kunnen?” Ik zei: „Als ík zalig kan worden, dan kan het ook voor jou. En we leven in het heden der genade.”

Urgentie

Het werk als evangelist heeft Korving gevormd als aankomend predikant. Hij gaat geregeld voor in de hersteld hervormde gemeente in Den Helder en op andere plaatsen in het land. „Je kunt op de kansel degelijk praten over de Heilige Geest, maar wat betekent dat voor de mensen op straat, voor al die mensen die niet beseffen in wat voor tijd ze leven, die niet weten van een eeuwigheid die aanstaande is? We leven in het einde der tijden. Elk mens moet zich tegenover God verantwoorden. Die ernst wil ik iedereen aan het hart leggen.”

Evangelist Korving: Roeping geeft vertroosting in tegenslag

Kerk & religie

RD.nl in uw mailbox?