Vrouwen geven openheid over intimiteit met man

Toen het boek ”Vertrouwelijk” ons huis binnenkwam, stelde het me meteen voor een vraag: leg ik dit boek open en bloot in de huiskamer, zodat ieder gezinslid het ziet en kan pakken, of leg ik het onder op een stapel, waar het niet zo opvalt?

„Het allermooiste zou zijn als het vrouwen helpt om (nog) dichter bij het doel te komen dat God voor ogen heeft met seksualiteit.” Deze zin uit het voorwoord laat zien wat de basis is voor het boek. In de verhalen van de vrouwen merk je in meerdere of mindere mate dat zij zoeken naar de wil van God in hun huwelijksleven. Dat maakt het boek uniek in zijn soort, want openlijke verhalen over seksualiteit vind je toch vooral in de niet-christelijke hoek.

Corina Schipaanboord (1987) studeerde journalistiek en schrijft graag persoonlijke verhalen omdat die zorgen voor herkenning.

Voor ”Vertrouwelijk” heeft ze een thematische opzet gekozen. Na een voorstelrondje, waarbij het je duizelt vanwege de hoeveelheid voornamen, komen de vrouwen in ieder hoofdstuk met een ander deel van het verhaal aan bod. Een aantal deskundigen reageert op de verhalen. Marianne Grandia is een van hen. Haar eerlijke en kwetsbare opstelling raakt het hart. Veel vrouwen zullen herkenning vinden in Grandia’s worsteling met haar uiterlijk.

Hooglied

Ds. M. Klaassen, hervormd predikant te Arnemuiden, is de enige man die in dit boek zijn zegje mag doen. Zijn bijdragen geven richting. Vanuit Hooglied reikt hij de suggestie aan dat geliefden elkaar vertellen wat ze mooi en aantrekkelijk vinden aan elkaar. En tegen een vrouw die bewust nog geen kinderen heeft en die „denkt dat dit misschien zonde is”, zegt hij heel direct: dat is ongehoorzaamheid aan God. Na het lezen van alle opmerkingen uit de gesprekken zegt hij: „Mensen doen maar wat en dat vind ik heel aangrijpend.”

Uit het boek komt duidelijk naar voren dat seksualiteit een mooie gave van God is. De vrouwen ervaren echter ook iets van de gebrokenheid. Een van hen zegt al jaren geen gemeenschap gehad te hebben met haar man, omdat er geen vertrouwensrelatie is. De meest voorkomende worstelingen betreffen het verschil in behoefte tussen man en vrouw en de vragen rond gezinsvorming.

De meeste twintigers en dertigers delen hun ervaringen gemakkelijk met anderen. Ik voel mee met de veertigers uit het boek, die dat een stuk minder vrij doen. Juist voor de wat ouderen kan dit boek daarom handig zijn. Ze hoeven niets van zichzelf en de echtgenoot bloot te geven, maar kunnen wel leren van de ervaringen van anderen.

Het liefst zie ik dit boek in handen van echtparen. Het lezen van dit boek kan de gerichtheid op elkaar versterken. En omdat in dit boek alles door vrouwenogen wordt bekeken, kan het geen kwaad om de mening van de man erbij te vernemen. Zijn de verhoudingen verstoord, dan kan een vrouw in dit boek herkenning vinden. Hopelijk komt dat de verhouding tot de man uiteindelijk weer ten goede.

Taboe

Corina Schipaanboord en de geïnterviewde vrouwen hebben met dit boek het taboe op het onderwerp seksualiteit een klein beetje doorbroken. De interviews lezen gemakkelijk weg; de stukjes tekst ertussen, die dienen om het geheel aan elkaar te breien, kunnen prima gemist worden.

Oké, ik zet het openlijk in de boekenkast.

Boekgegevens

”Vertrouwelijk. Open gesprekken over seksualiteit binnen het huwelijk”, Corina Schipaanboord; uitg. Groen; 272 blz.; € 14,95.

Vrouwen geven openheid over intimiteit met man

Cultuur & boeken

RD.nl in uw mailbox?