Baudet verafgoodt de mens, zijn geschiedenis en cultuur

Wrang is wel dat het bericht over de hoge geluksscore van ons land afgelopen dinsdag naar buiten kwam: na de aanslag in Utrecht en voor de gigantische stembusoverwinning van Forum voor Democratie (FVD).

Het drama in de Domstad leidde tot nationale verbijstering. Wat al lang werd gevreesd, een aanslag met wellicht terroristisch motief, was waarheid geworden. In het gelukkige Nederland werd de relatieve veiligheid ernstig aangetast.

De superzege van FVD bracht eveneens een schok te weeg. Politieke analisten en commentatoren verklaren dat succes vanuit een breed levende afkeer van het heersende politieke en maatschappelijke klimaat. Het vertrouwen in de oude politieke partijen en in bestaande instituties (o.a. universiteiten en media) is bij velen afgebrokkeld. FVD-leider Thierry Baudet wordt gezien als een soort messias die land en volk uit het politiek-maatschappelijke moeras zal trekken.

Utrecht en Baudet knagen beiden op een verschillende manier aan het geluksgevoel dat de Nederlander volgens het VN-rapport moet hebben. Betekent dit dat ons land bij een eventueel volgens geluksonderzoek fors zal zijn gedaald? Dat valt niet met zekerheid te zeggen. Maar dit kan nog wel eens meevallen.

Baudet roept dat het in ons land een puinhoop is en toe is aan een grondige renovatie. Maar wie even nadenkt en een blik over de grens werpt, zal constateren dat dit goedkope en gezwollen taal is van een volksmenner. Het is immers nog altijd zo dat ons land aan de top staat op punt van welvaart, vrijheid, voorzieningen (gezondheidszorg, onderwijs, infrastructuur) en een goed functionerende democratie.

Valt er niets te verbeteren? Altijd. Zijn er geen zorgen? Ja, de aanslag in Utrecht illustreert dat. De morele achteruitgang is ook een punt van zorg. Maar daar zwijgt Baudet over. Zijn zedelijke moraal heeft trekken van decadentie. Bewijs? De naaktfoto van hemzelf die hij een paar maanden geleden verspreidde en zijn reactie op de kritiek die dat losmaakte. Volgens hem ontbrak het de critici aan humor. Baudet belooft ons volk te verlossen van schuldgevoelens. Hij wil naar een land waar mensen geloven in zichzelf, in hun geschiedenis en cultuur en waar ze leven voor hun plezier. Het eigen land en het eigen ik dus als afgod.

Volgens de VN is de Nederlander gelukkig. Baudet betwijfelt dat. De aanslag in Utrecht ondergraaft dat. Klemmende vraag is wat de beste garantie is voor waar geluk. Een oud vaderlands lied zegt: Gelukkig is het land, dat God de Heer’ beschermt. Dat geeft meer houvast dan Baudet kan bieden; ook bij dramatische gebeurtenissen zoals in die van deze week in Utrecht.

Baudet verafgoodt de mens, zijn geschiedenis en cultuur

RD.nl in uw mailbox?