Gefrustreerd en welhaast moedeloos waren veel Kamerleden, deels ook van de coalitie. Al jaren is de Kamer en het zorgveld het erover eens dat het crisis is in de jeugdzorg - ook Van Ooijen heeft dat recent erkend - maar concrete verbeteringen blijven uit. Terwijl er stapels aan aanbevelingen en voorstellen liggen, zo memoreerden diverse Kamerleden.

Ideeën om snel de ergste en acute nood te lenigen, zijn ook in het debat van maandag geopperd. Maak bijvoorbeeld per direct een einde aan het zogeheten tijdschrijven, zodat jeugdzorgverleners meer tijd hebben voor hulp aan kinderen en jongeren in plaats van hun tijd te besteden aan administratie. Een groot deel van de Kamer vindt dat de inhoud voorop moet staan en niet de besparingen. Die kunnen op termijn vast worden behaald, maar zijn nu al door het kabinet ingeboekt.

Diverse oppositiepartijen roepen de coalitie op nu eens in te stemmen met een verbod op winstuitkering, het invoeren van landelijke tarieven voor complexe jeugdzorg en het van tafel halen van de voorgenomen eigen bijdrage voor jeugdzorg. Ook wil de oppositie dat de half miljard aan bezuiniging op de jeugdzorg, zoals dat in het regeerakkoord is vastgelegd, wordt ingetrokken.

Coalitiepartijen CDA en ChristenUnie dringen er, met de oppositie, op aan om de reikwijdte van de jeugdzorg in te perken. Voor te veel dagelijkse problemen worden kinderen doorverwezen naar de jeugdzorg.

„Pech bestaat. Niet alles in het leven gaat van een leien dakje”, zei René Peters (CDA). Kinderen die echt jeugdzorg nodig hebben, moeten die krijgen, zei hij. Maar met te veel kinderen in de jeugdzorg is niets mis, terwijl aanbieders er goed aan verdienen. Dat gaat volgens Peters ten koste van kinderen met complexe problemen die „als een hete aardappel worden doorgeschoven.”

Daar sluit Don Ceder (ChristenUnie) zich bij aan. „We zijn een prestatiemaatschappij geworden.” Als dat niet verandert zal alle inzet om de jeugdzorg te verbeteren „dweilen met de kraan open zijn. Deze maatschappij maakt kinderen ziek.”