Een helpende hand in een kwetsbare tijd

Neliese vertelt dat bewoners op haar afdeling vaak heel bewust naar het einde toeleven. „Met alles wat daarbij komt kijken: de achteruitgang van hun lichaam, vaak met lichamelijke ongemakken, en alle familieleden die langskomen om afscheid te nemen, waarbij zaken uitgesproken worden die besproken moeten worden nu het nog kan. Wij zijn als zorgteam ieder uur in beeld bij bewoner en familie om comfort en troost te bieden. Ik probeer het gesprek over het sterven aan te gaan. Dit roept vaak veel emoties op, wat ook te begrijpen is: het is niet niets om afscheid te nemen van familie en kinderen! Overigens hebben we ook een geestelijk verzorger, die te allen tijde bij bewoners langs wil gaan om met hen te spreken. Als bewoners er behoefte aan hebben, lees ik uit de Bijbel of een dagboek. Vaak geeft dit een opening voor een gesprek over het geestelijk leven. Mensen vinden het vaak fijn als er een vrij gebed gedaan wordt. Je ziet dat het hen raakt als je voor hen bidt. Na het overlijden hebben de familieleden begeleiding nodig. Ze zijn door de situatie verdoofd en laten alles over zich heen komen. Juist dán een begeleidende hand te kunnen bieden is erg mooi en schept een band.” Maar ook de achtergebleven bewoners laat een sterfgeval niet onberoerd, zegt Neliese. „Ook zíj moeten een keer sterven en God ontmoeten. Ik vraag weleens of ze bereid zijn. Dan geef ik hun mee om hier aanhoudend voor te bidden. Als de overleden bewoner lang in Salem heeft gewoond, kunnen medebewoners afscheid van hem of haar nemen. Dit kan helpend zijn bij de verwerking.” ## Geloof en Bijbel Zes weken na het overlijden is er een evaluatiegesprek met de familie en de Eerst Verantwoordelijk Verzorgende. Familieleden noemen daarbij regelmatig dat ze hun verhaal konden delen en dat ze het fijn vonden dat geloof en Bijbel een grote rol in de hulpverlening speelden. :::kader 1::: :::photo_gallery 1::: :::photo_gallery 2:::

Een helpende hand in een kwetsbare tijd

RD.nl in uw mailbox?