Vrijspraak in zaak moord Zwarte John
De rechtbank in Middelburg heeft woensdag de 34–jarige D. van den M. uit Sas van Gent en de 20–jarige Y.K. uit Terneuzen vrijgesproken van doodslag op John Wijngaarde, bijgenaamd Zwarte John. Volgens de rechtbank is er onvoldoende bewijs dat beide mannen betrokken waren bij de moord.
Het Openbaar Ministerie had respectievelijk negen jaar en 114 dagen celstraf tegen hen geëist. Zwarte John werd op 16 mei 2003 dood aangetroffen in een loods aan de Stationsweg in Terneuzen. De voorzitter van de Medische Dienst Harddruggebruikers was door geweld om het leven gebracht en bleek een aantal weken dood in de loods te liggen. Hij was een bekende in het drugsmilieu en had contacten met prostituees in Rotterdam en Den Haag.
De officier van justitie ging uit van getuigenverklaringen van onder anderen de 20–jarige. Die had verklaard dat Van den M. het slachtoffer met een hard voorwerp herhaaldelijk op het hoofd had geslagen en dat hij daarna de jas met bloedvlekken moest laten verdwijnen.
De politie ging er vanwege deze verklaringen van uit dat Wijngaarde medio maart 2003 vermoord zou zijn. Maar volgens de rechtbank is uit onderzoek met behulp van aanwezige insecten op het lichaam gebleken dat Zwarte John medio april van dat jaar om het leven is gebracht.
De rechtbank meent daarom dat de verklaring van K., die in de maanden rond de dood van Wijngaarde herhaaldelijk onder invloed van drugs verkeerde, niet gaat over de moord op Zwarte John en dat de betrokkenheid van de beide verdachten derhalve niet wettig en overtuigend is bewezen.
De moord op Zwarte John werd uitgebreid behandeld bij het televisieprogramma Opsporing Verzocht, waarna in juni 2003 een 35–jarige man en een 24–jarige vrouw, beiden uit Terneuzen, werden aangehouden. De politie liet het tweetal al snel weer vrij, omdat de verdenkingen niet ernstig genoeg waren. In februari 2004 werd het onderzoek weer opgepakt, omdat er nieuwe tips waren binnengekomen. Daarop hield de politie Van den M. en K. op 8 maart aan.
In juli 2003 kwam de 20–jarige op vrije voeten, omdat hem alleen het laten verdwijnen van bewijsmateriaal ten laste gelegd kon worden.