Naar aanleiding van zijn boek ”Verbonden voor het leven” heeft professor De Bruijne twee interviews gegeven, aan het RD (13-10) en het ND (7-10). In die interviews maakt hij duidelijk ervan overtuigd te zijn dat homoseksuele handelingen in de Bijbel, ook in het Nieuwe Testament, veroordeeld worden. In het ND verwoordt hij het zo: „Er wordt wel gezegd dat Paulus vooral homoprostitutie, misbruik en liederlijkheid verwerpt. Maar dat klopt volgens mij niet. Alle homoseksuele handelingen worden in de Bijbel afgekeurd.”

Verder denken

Als je beide interviews samenneemt, noemt hij als grote reden voor het niet meer gelden van de geboden op homoseksueel handelen dat wij als mensen veranderd zijn. Dat seksualiteit en daarmee ook de homoseksuele gevoelens in onze tijd een veel grotere plaats innemen als het om onze identiteit gaat. Deze verandering zou dan de reden zijn waarom we vandaag, denkend in het spoor van de Bijbel, tot andere conclusies moeten komen dan de Bijbel zelf.

Als voorbeeld van zo’n manier van verder denken, noemt hij in het RD-interview het renteverbod. Op economisch gebied is onze wereld zo veranderd dat we ons daar ook niet meer aan (hoeven) te houden.

Maar zijn het renteverbod en het verbod op homoseksueel handelen vergelijkbaar? Om op deze vraag antwoord te krijgen, is het goed om terug te gaan naar Handelingen 15. Daar draait het om de vraag welke geboden christenen uit de heidenen moeten houden. Zijn zij ook aan al de wetten voor het volksbestaan van Israël gebonden? Moeten de mannen die uit de volken tot Christus komen ook besneden worden? Moeten deze gelovigen zich ook houden aan de voedselwetten? Het waren in die tijd heel spannende vragen.

Tien Geboden

De onopgeefbare kern zijn én blijven de Tien Geboden. De Heere Jezus heeft, onder andere in de Bergrede, heel duidelijk gemaakt dat dit de wil van God is en dat de Tien Geboden voor iedereen zijn. Ook in het gesprek met de rijke jongeling onderstreept Christus het belang van de geboden: „Hij zei tegen hem: Waarom noemt u Mij goed? Niemand is goed behalve Eén, namelijk God. Maar wilt u tot het leven ingaan, neem dan de geboden in acht. Hij zei tegen Hem: Welke? Jezus zei: U zult niet doden; u zult geen overspel plegen; u zult niet stelen; u zult geen vals getuigenis afleggen; eer uw vader en moeder; en: u zult uw naaste liefhebben als uzelf.” (Mattheüs 19:17-19)

Trouw

Op het Apostelconvent in Handelingen 15 is het de kerk van Christus die onder leiding van de Geest duidelijk maakt wat van al die andere geboden naast de Tien Geboden, in ieder geval bij het leven als christen, bij het leven als trouwe kerk van Christus hoort. Wat blijft er verboden? Afgoderij, hoererij, het eten van bloed en van het verstikte (Handelingen 15:20).

Let erop dat hier ook hoererij genoemd wordt. Hiermee wordt duidelijk dat alle seksuele handelingen die buiten het door God ingestelde huwelijk tussen een man en een vrouw worden gedaan, verboden blijven. Dat zien we dan ook terug in het Nieuwe Testament, waarin een homoseksueel leven heel duidelijk als zondig wordt aangewezen. De Geest laat ons zien dat ook voor het deel van de geschiedenis tot aan Christus’ terugkeer Gods norm dezelfde blijft. Een trouw seksueel leven in het huwelijk en niet daarbuiten.

Wie ruimte vraagt voor de mens die zijn identiteit meer in eigen seksuele verlangens vindt, doet de Heere en Zijn Woord tekort. Dan wordt de Bijbel niet ”het” maar ”een” Woord van God. Dan doe je de Heere tekort. Als de Eeuwige God, die de hele geschiedenis kent, heeft Hij Zijn Woord en geboden voor alle tijden en plaatsen gegeven.

Strijd

Ook doe je dan tekort aan het werk van de Geest. Hij kan tegen onze verlangens op, al blijft het een levenslange strijd. De Geest kan en wil ons al strijdend leren leven volgens Gods goede geboden, ook als die tegen onze eigen verlangens ingaan. We belijden terecht in de Dordtse Leerregels, wanneer het over de wedergeboorte gaat: „Deze is naar het getuigenis van de Schrift, die ingegeven is door dezelfde God die dit bewerkt, niet minder krachtig dan Zijn werk bij de schepping of de opwekking van de doden.” (DL III/IV, 12)

De auteur is predikant van de gereformeerde kerk Nederland Ede en omgeving en begeleider van theologiestudenten van de Gereformeerde Kerken Nederland (in 2009 ontstaan vanuit de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt).