De Australische auteur Tony Birch laat in zijn roman ”Het witte meisje” de gruwelijke werkelijkheid zien van het leven van de Aboriginals in Australië. Tot op de dag van vandaag heeft deze inheemse bevolkingsgroep zwaar te lijden onder discriminatie en terreur.

Birch plaatst zijn verhaal zo’n vijftig jaar geleden, toen duizenden Aboriginalkinderen bij hun ouders werden weggehaald. Het zwaard van welzijnszorg hing voortdurend boven de gemeenschap. Wie zal de volgende zijn die wordt opgehaald?

De inheemse Odette zorgt met veel liefde voor haar kleindochter Sissy, een meisje met een lichte huid. Als er een nieuwe politieagent in het dorp komt en al te strikt de welzijnszorgregels wil naleven, blijft er voor Odette geen andere mogelijkheid over dan te vluchten. De liefde van Odette voor Sissy kleurt de hele roman. Als een leeuwin vecht ze voor gelijkheid en voor ontheffing van de inboorlingenwet voor Sissy. De realiteit van vandaag is nog even schrijnend. Birch, zelf ook een Aboriginal met een witte huid, weet als geen ander het dagelijks leven van de inheemse bevolking in woorden te vangen. ”Het witte meisje” heeft dan ook de Premier’s Literacy Award gekregen. De vertaling van Roeleke Meijer verdient alle lof. De woordkeus, setting en dialogen prikkelen de verbeelding en brengen de hedendaagse geschiedenis tot leven.

Boekgegevens

Het witte meisje, Tony Birch; uitg. Mozaïek; 287 blz.; € 21,99