De aanklager in hoger beroep zei dat de aanslag een grote impact heeft gehad. „Deze brute aanslag heeft voor iedereen voelbaar een schok in de samenleving veroorzaakt. De samenleving reageerde dan ook begrijpelijkerwijs verontwaardigd. Een klap in het gezicht van de vrije pers”, zei de advocaat-generaal.

Bij de aanslag werd het gebouw aan de Basisweg in Amsterdam tot tweemaal toe geramd met een gestolen bestelauto. Vervolgens stak de bestuurder de auto in brand, met forse schade aan het pand tot gevolg. Niemand raakte gewond.

De dader vluchtte in een Audi, die later uitgebrand werd teruggevonden. Het OM stelt dat de verdachte de gebruikte Volkswagen Caddy heeft gestolen. Ook is hij in de visie van het OM verantwoordelijk voor de inzet van een tweede vluchtauto die nacht en het in brand steken van de Audi.

Hij wordt door het OM gezien als de spil bij de uitvoering van de aanslag. Volgens het Openbaar Ministerie is hij daarom ook als medepleger schuldig aan de brandstichting, het teweeg brengen van een ontploffing en het beschadigen van het Telegraafgebouw.

Van de groep van in totaal elf verdachten, onder wie El H., zijn er zes gelinkt aan de aanslag op het gebouw van De Telegraaf. De bende heeft zich volgens het Openbaar Ministerie verder toegelegd op het stelen van auto’s. Na de aanslag had de politie El H. al in het vizier, nadat zijn naam volgens justitie eind 2017 steeds vaker opdook als leverancier van gestolen vluchtauto’s die werden ingezet bij liquidaties. Sommige gestolen auto’s werden geleverd met jerrycans met brandbare stoffen en een aansteker om de voertuigen na gebruik in brand te steken, zei de aanklager in hoger beroep. El H. stond ook voor deze feiten terecht.

Donderdag bij de start van het hoger beroep is drie maanden cel geëist tegen twee andere mannen voor een kleinere rol. Zij zouden de vluchtauto, de Audi, hebben opgehaald. Volgens het OM kon niet worden vastgesteld dat zij wisten waarvoor de Audi gebruikt zou gaan worden.

El H. ontkent de diefstal van de VW Caddy en volgens zijn advocaat Veerle Hammerstein zijn daar ook geen harde bewijzen voor. Ze noemde de bewijsconstructie een kaartenhuis en pleitte voor vrijspraak. Ze betwist eveneens dat het een aanslag op de krant of de persvrijheid was, omdat het motief van de brandstichting onduidelijk is gebleven.