De dag dat werd aangekondigd dat de winning naar nul zou gaan, noemt Paas tegenover de parlementaire enquêtecommissie een „waanzinnige dag”. Wiebes belde hem de avond voordat de ministerraad zich over het voorstel zou buigen. Het nieuws was „zo schokkend en verbazingwekkend” dat Paas zomaar zijn diner-afspraak verliet. Tegen de instructies van Wiebes in, belde hij toch enkele andere bestuurders uit de regio om het nieuws te delen.

Die regionale bestuurders lobbyden in Den Haag voor een verlaging van de gaswinning. Maar dat er een einde aan zou komen „was nooit in ons opgekomen”, aldus Paas. „Nul? Daar had niemand het over!” Zelfs op de spandoeken die Groningers tijdens protesten en fakkeltochten bij zich droegen stond alleen: „Gas terug”, benadrukt de commissaris van de Koning.

Maar de blijdschap was van korte duur, omdat Wiebes direct aankondigde de pauzeknop voor de versterking in te drukken. „Daarover zijn we elkaar daarna flink in de haren gevlogen”, zegt Paas. Hij benadrukt dat het om duizenden gezinnen ging die op versterking wachtten, soms al erg lange tijd. Dat probeerden de Groningse bestuurders, die Paas als commissaris vertegenwoordigde, „niet één keer, niet twee keer, maar voortdurend” onder de aandacht te brengen bij Wiebes.

Uiteindelijk is Paas samen met de andere bestuurders uit frustratie weggelopen van het overleg met Wiebes. „De gemeenten vonden het vreselijk”, zegt hij terugblikkend.