Die laatste is bekend uit de mythologie: het is het wapen en werktuig van de Griekse zeegod Poseidon of zijn Romeinse evenbeeld Neptunus. Tolman tekent speels op negatieven van natuurfoto’s. Op de blauwe platen vliegen oranjerode kardinalen en papegaaiduikers. Ze zorgen voor mooie complementaire kleuren. De fluortint gebruikte Tolman eerder in haar prentenboek ”Vosje”.

In ”Egalus” vertelt opa egel over de „Sjeestijd”: „Niemand had tijd om stil te staan. Alles en iedereen moest hoger, sneller, verder.” Behalve Egalus. Hij roeit in een bootje tussen flessenpost door en „houdt van de wind tussen zijn stekels. En van de warme zon op zijn natte zwarte neus.” Boven zijn hoofd vliegt met lome vleugelslag de blauwvoetgent. Met zijn drietand ruimt Egalus alle rommel op uit het bos, de bergen en de zee. Op een dag is hij uitgeput en zinkt in een winterslaap. Geschrokken dieren nemen –in fluororanje hesjes– zijn taak over.

Met dit boek kunnen voorlezers moeiteloos grote thema’s aankaarten. Zorg voor de schepping. Tijd met en voor elkaar. Dat de natuur zorgt voor „de frisse lentewind die zacht tussen veel gelukkige stekels waait.” Tolmans woorden zijn vertederend, net als haar tekeningen, met meer dan twintig spannende diersoorten.

Boekgegevens

”Egalus”, Marije Tolman; uitg. CPNB/Querido; 30 blz.; € 8,25 tijdens de Kinderboekenweek vanaf 5 oktober