Kabinet moet geen speelbal Kamer worden

Herhaalt dat ritueel zich ook donderdag als hij de Kamer, die woensdag tot na middernacht aan het woord komt, van repliek dient? Dat staat nog te bezien. Na de beëdiging van Rutte IV, op 10 januari dit jaar, is al meermaals gebleken dat de onderlinge band tussen de coalitiepartijen VVD, D66, CDA en ChristenUnie minder hecht is dan die onder Rutte III. Niet voor niets wordt Rutte IV wel vergeleken met een huwelijk tussen ex-echtgenoten die na een scheiding toch weer tot elkaar zijn veroordeeld. Dat tast de slagkracht aan. Minstens zo belangrijk, zo niet belangrijker, is dat de omstandigheden waaronder dit kabinet zijn werk moet doen na de beëdiging in rap tempo zijn verslechterd. Meerdere bewindslieden moesten hun prioriteiten daardoor keer op keer bijstellen. Wie had kunnen bevroeden dat het kabinet in maart de koopkracht op stel en sprong zou stutten via het verlagen van de brandstofaccijnzen en de btw op energie, in augustus een langetermijnpakket maatregelen bij elkaar sprokkelde en kort voor Prinsjesdag toch weer aan het onderhandelen sloeg over de haalbaarheid van weer een nieuwe kortetermijnmaatregel? Namelijk een prijsplafond voor de energiekosten. Het is voor geslepen oppositiewoordvoerders zoals Geert Wilders, Jesse Klaver en Pieter Omtzigt een koud kunstje om te betogen dat het kabinet keer op keer achter de feiten aanloopt doordat het intern verdeeld is. Een tweede aanmeldcentrum naast Ter Apel? Dat had er al kunnen zijn als de VVD niet was blijven zeuren over het afremmen van de gezinshereniging. Een energieprijsplafond? Daarover had de coalitie al dit voorjaar kunnen overleggen, als D66 en CU het eerlijker maken van de vermogensbelasting toen niet als onderhandelingspunt op tafel hadden gelegd. O ja? De zwaarste aantijging die Rutte dezer dagen overtuigend moet zien te weerleggen, is dat dit kabinet drukker is met zichzelf dan met de toekomst van het land. Komt het kabinetsoptreden namelijk geheel in het teken te staan van het zich verweren tegen deze beeldvorming, dan dreigt pas echt het risico dat de ene ongerichte paniekmaatregel de andere opvolgt. Die kant moet het niet op. Ingrepen moeten als het even kan proportioneel blijven, ook als ze worden voorbereid door een kabinet dat zich van alle kanten voelt opgejut. En zeker met een dreigende recessie in het verschiet. Rutte IV moet de lage populariteitscijfers waarmee het nu wordt geconfronteerd maar even voor lief nemen. En zorgen dat het de komende maanden geen speelbal van de Tweede Kamer wordt.

Kabinet moet geen speelbal Kamer worden

Opinie | Commentaar

RD.nl in uw mailbox?