Een kleine honderd leerlingen van de groepen 4tl en 5 havo vertrokken maandag met de bus naar Engeland. De eerste dagen was de groep, begeleid door acht docenten, in het zuiden van het Verenigd Koninkrijk. Donderdag stond een bezoek aan Londen op de planning.

Vooraf overlegden de docenten flink over het schema, vertelt Ineke Voortman, directeur van de Fruytierlocatie Rijssen. „We wisten tenslotte niet hoe de situatie ter plekke zou zijn.” Uiteindelijk besluit het team dat de leerlingen in twee groepen van vijftig de stad ingaan.

„Eerst leek het nog alsof er niet heel veel mensen op de been waren”, aldus Voortman. „Maar hoe dichter we bij Buckingham Palace kwamen, hoe drukker het werd.” Vrij rondlopen langs de hoogtepunten van de hoofdstad was er dit jaar niet bij, schetst Voortman. „Je volgt met een hele mensenmassa één route, alles is afgezet met dranghekken. Er staat overal veel beveiliging.”

Het viel de Nederlandse groep op dat de Engelsen veel respect hebben voor Elizabeth. „Overal in de omgeving van het paleis lagen bloemen. In parkjes, rond bomen. Maar ook hadden mensen lange brieven achtergelaten.” De sfeer omschrijft Voortman als „waardig.”

Ook in andere delen van het Verenigd Koninkrijk merkte de groep dat het verlies van de koningin leeft onder het volk. „Zo waren we in het zuidelijke Eastbourne op bezoek bij de Engelse reddingsmaatschappij. Het gesprek ging al gauw over de Queen die beschermvrouwe was.”

Condoleanceregister

Ook de klas van de 16-jarige Saffira Schotspoort stak deze week het Kanaal over. In een kerk in de zuid-Engelse badplaats Hastings tekende ze, net als veel klasgenoten, een condoleanceregister.

Vrijdag is ze, samen met zo’n 300 andere vmbo-leerlingen uit Apeldoorn, in Londen. Het is er druk, vindt Saffira. Vooral rond Buckingham Palace en Westminster Abbey. De groep ging onder andere langs London Eye, het iconische reuzenrad van de Britse hoofdstad. Daar begon de rij naar de Westminster Abbey al, vertelt de leerling vanuit het luxe warenhuis Harrods. „Er staan heel verschillende mensen. Van jong tot oud. Je merkt dat de sfeer triest is. De meesten hebben bloemen bij zich.”

Gelatenheid

Jan Visser is al heel vaak met excursies in Londen geweest. Toch heeft hij nog nooit zoiets gezien, zegt de docent, die Engels geeft op de Fruytier in Apeldoorn. „Het is ontzettend druk in de stad, je kunt over de hoofden lopen.”

Je zou denken dat het een hele toer is om een grote groep pubers in zo’n drukte bij elkaar te houden, maar dat valt mee, vertelt Visser. „De leerlingen houden de docenten haarscherp in de gaten. Ze blijven heel goed bij elkaar.” Vanwege de drukte namen de vijftien docenten die de groep begeleiden wat extra maatregelen. Zo weet iedere leerling dit jaar bij elke metro-rit wat het einddoel is, zodat ze eventueel op eigen gelegenheid ook de bestemming kunnen bereiken.

Maar ook hebben Visser en zijn collega’s de jongeren op het hart gedrukt om „gepaste emoties” te tonen. „We vragen ze niet te uitbundig te zijn en niet te schreeuwen.” Ook dat blijkt bij de leerlingen eigenlijk vanzelf te gaan. „Ze zien de eindeloze rijen. Ze beseffen wat voor grote plaats de koningin hier inneemt.”

Bij Visser valt vooral de gelatenheid bij de Britten op. „Een enkeling is wel emotioneel, dat merkten we ook in de gastgezinnen. Je ziet dat dit verlies de mensen in het hart raakt.”

Volgens de docent hebben de leerlingen goed in de gaten hoe emotioneel en historisch deze momenten zijn. „Ik merk dat ze het een voorrecht vinden om hier te zijn en dit samen te mogen beleven.”